Szczegóły materiału - Szkoła Filmowa w Łodzi

Człowiek z nożami

Informacje ogólne:

Identyfikator: Czlowiek_z_nozami
Typ materiału: Etiuda fabularna
Rok produkcji: 1962
Długość materiału: 00:08:42
Nośnik wyjściowy: taśma 35mm
Kolor: czarno-biały
Dźwięk: udźwiękowiony
Uwagi

Prawa autorskie:

Właściciele:: PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Opisy:

Czasy powojenne. Służący niegdyś w Wermachcie żołnierz, opowiada dawnemu towarzyszowi broni o karierze, którą rozpoczął po wyjściu z niewoli. Został pracownikiem cyrku i specjalizuje się w rzucaniu nożami, potrzebuje jednak dobrego celu do występu.

Twórcy:

Sekwencje:

Czołówka: Ujęcie archiwalne, prawdopodobnie z kroniki, przedstawiające zrzucanie bomb przez samolot. W warstwie dźwiękowej słychać wybuchające bomby. Mężczyźni w mundurach Wermachtu – jeńcy wojenni maszerują ulica zbombardowanego miasta. Maszerujący ludzie pośród ruin miasta. Zbliżenie twarzy jednego z idących mężczyzn. Pojawiają się napisy: 1. Człowiek z nożami wg. W. Bôlla 2. reżyseria A. Trzos, C. Łagiewski, R. Pajchel 3. zdjęcie M Lewandowski R. Chmura 4. aktorzy J. Łobodziński K. Talarczyk Idący mężczyzna podnosi wzrok. W tle odgłosy uderzania nożem do celu.

Sekwencja 1 Ściana z zaznaczonymi krzyżykami celami. W każdy cel wbity jest nóż. Mężczyzna stoi przy łóżku w pokoju na poddaszu - patrzy na zdjęcie przyczepione nad łóżkiem, które przedstawia kobietę. Podchodzi do ściany i wyjmuje z niej noże. Odkłada je do futerału na stole, przy którym siedzi drugi mężczyzna. Czyści noże ściereczką. Proponuje drugiemu mężczyźnie kawę - gdy ten się zgadza, idzie do kąta, w którym za kotarą są naczynia. Stawia przed towarzyszem kubek. Następnie grzebie pogrzebaczem w piecu. Przybysz pyta go, o jego losy. Mężczyzna tytułowany sierżantem odkłada pogrzebacz i podnosi garnek z kawą z pieca. Przybysz – jego dawny towarzysz z wojska tytułowany porucznikiem dopytuje dalej. Mężczyzna wlewa zagotowaną kawę do kubka. Opowiada, że po powrocie z niewoli otrzymał w spadku po matce blaszany kubek, 12 widelców i 12 noży. Teraz zajmuje się pracą w cyrku – rzuca nożami do celu. Czyści noże ściereczką. Porucznik wstaje i wpatruje się w ścianę z celami. Zbliżenie jego twarzy. Dopowiada za gospodarza, że wtedy zaczął rzucać nożami do celu. Sierżant patrzy w stronę przybysza. Dopowiada, że zaczął rzucać nożami do siebie i na tym polega jego występ. Porucznik poprawia i ogląda plakat na ścianie, a kolega tłumaczy mu trajektorię lotu noża podczas występu. Porucznik stwierdza, że mężczyzna uśmiecha się, kiedy biją mu brawa, a sierżant potwierdza, że również wtedy się kłania. Odkłada pudełko z nożami na łóżko. Mówi, że boi się, że podczas występów wygląda zbyt poważnie. Zakłada fular na szyję i mówi, że lubi sprawiać przyjemność. Zaczyna się czesać. Porucznik wpatruje się w niego. Gdy mężczyzna opowiada, że publiczność wciąż się boi a on próbuje ją trochę rozerwać, kamera robi najazd na twarz oficera. Ponowne ujęcie żołnierzy niemieckich żołnierzy w niewoli maszerujących ulicami zrujnowanego miasta. Kolejne ujęcie jeńców wojennych. Z offu sierżant mówi, że może publiczność będzie o nim myślała jako o tym, który niczego się nie boi. Kolejne ujęcie jeńców. Ujęcie mężczyzny w mieszkaniu, który stoi przed małym lusterkiem zawieszonym na ścianie. Wiąże chustę na szyi. Mówi, że za występ bierze 12 marek. Odwraca się w stronę porucznika z pytaniem, czy nie jest to powód, żeby się uśmiechać. Porucznik mówi, że to rozumie, ale on by tak nie potrafił. Mężczyzna pokazuje, że otrzymuje nawet prezenty i stawia jeden z upominków przed gościem. Następnie przelewa z garnka kawę do kubków. Mężczyzna podnosi upominek do ust - jest to harmonijka. Zaczyn na niej grać. Przestaje i mówi, że instrument jest dobry. Sierżant siada przy stole - mówi gościowi, że wciąż jest w nim jeszcze coś z oficera. Gość odpowiada popijając kawę, że był oficerem zbyt długo - oficerem wielkiej niezwyciężonej armii bohaterów. Odkłada kubek na stół. Mężczyzna chce coś pokazać gościowi - podchodzi do ściany i kawałkiem węgla zaczyna rysować kontur człowieka. Gość, który siedzi tyłem do ściany komentuje, że jest to atrakcyjny cel. Sierżant odpowiada, że ludzie się boją. Dalej rysuje kontur człowieka na ścianie. Zbliżenie na twarz oficera. Sierżant podchodzi do pudełka z nożami i je wyciąga. Staje naprzeciwko narysowanego konturu. Poprawia noże w dłoniach. Na tle konturu przy ścianie staje porucznik. Zbliżenie na jego twarz pozbawioną emocji. Mężczyzna spuszcza wzrok. Słychać pierwsze uderzenie noża w ścianę.

Sekwencja 2 Były sierżant, ubrany w kamizelkę w pasy stoi w pustym namiocie cyrkowym. Były porucznik opiera się o drewniana tarczę, a wokół niego wbite są noże. Odchodzi od ścianki. Bierze marynarkę, która leżała na balustradzie i ubiera ją. Odwraca się w stronę mężczyzny i mówi, że będzie o godzinie ósmej. Mężczyzna unosi kciuk w górę. Były oficer przechodzi przez arenę - widzi, jak ze szczytu namiotu spuszczany jest sztuczny księżyc. Przygląda mu się. Gdy księżyc dotyka ziemi, rusza dalej, przechodzi przez balustradę i wychodzi z namiotu. dźwięk z offu: muzyka cyrkowa w wykonaniu orkiestry dętej.

Tyłówka: Napisy: 1. montaż: H. Zdanowska, J. Grosicka 2. dźwięk: J. Rybicki, T. Pałczyński 3. kier. zdjęć M. Mękarski P.W.S.T. i F. 1962

Słowa kluczowe:

ADAPTACJA FILMOWA
BOLL, HEINRICH (1917-1985)
CYRK
II WOJNA ŚWIATOWA (1939-1945)
NOŻE
OFICER
PORUCZNIK
SIERŻANT
WERMACHT
ŻOŁNIERZ