Informacje ogólne:

Identyfikator 
Druga_taryfa
Typ materiału 
Etiuda fabularna
Rok produkcji 
1962
Długość materiału 
00:08:37
Nośnik wyjściowy 
taśma 35mm
Kolor 
czarno-biały
Dźwięk 
udźwiękowiony
Uwagi 

Prawa autorskie:

Właściciele:
PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Druga taryfa

Opisy:

Taksówkarz zgadza się przewieźć trójkę pasażerów na plażę. Podróż ta ma jednak nieoczekiwane konsekwencje.

Sekwencja 1 Taksówkarz siedzi na ławce. Je kanapkę i czyta gazetę. Słyszy trąbienie i obraca się w stronę, z której pochodzi dźwięk. Wstaje i idzie w kierunku samochodu, który znajduje się z drugiej strony placu. Zaczyna grać jazzowa muzyka. Pojawiają się napisy początkowe: 1. Zenon Peter Krystyna Walczakówna Stanisław Gawlik Jerzy Dukay w filmie 2. Druga taryfa wg opowiadania Alberta Moravii 3. scenariusz i dialogi Jerzy Skolimowski Michael Elster 4. zdjęcia Julian Żejmo Jacek Mirosławski 5. reżyseria Michael Elster Barbara Krzyworzeka dźwięk: muzyka jazzowa Taksówkarz podchodzi do samochodu, przy którym stoi jedna kobieta i dwóch mężczyzn. Kobieta pyta, czy taksówkarz jest wolny, gdyż chcą jechać na plażę nad rzeką. W odpowiedzi taksówkarz pyta, czy grupa jest przyjezdna. Jeden z mężczyzn odpowiada mu opryskliwie. Taksówkarz drąży temat - tłumaczy, że już nie ma przyjezdnych, bo jest po sezonie. Kobieta zwraca mu uwagę, że nie ma innej taksówki. Taksówkarz wsiada za kierownicę samochodu. Mówi, że nie wie, na którą plażę ma jechać, gdyż podróżni tego nie sprecyzowali. Jeden z podróżnych siada na siedzeniu pasażera przy kierowcy. Taksówkarz mówi, że miejscowi zawsze pokazują, gdzie chcą jechać. Na pytanie o przyjezdnych odpowiada, że ich już nie ma. Mężczyzna, który usiadł z tyłu oponuje i mówi, że można przyjeżdżać, kiedy się chce. Kobieta zajmuje miejsce z tyłu taksówki. Pasażer siedzący z przodu mówi, że szukają intymnego miejsca. by nikt im nie przeszkadzał. Ujęcie kręcone zza pleców osób siedzących z przodu samochodu - taksówkarz przytakuje i potwierdza, że zna takie miejsce. Odpala samochód i włącza taksometr.

Tyłówka: Na tle siedzącego w samochodzie taksówkarz pojawiają się napis: kierownik zdjęć Tadeusz Lubczyński P.W.S.T. i F 1962 dźwięk: jazzowa muzyka

Sekwencje:

Sekwencja 3 Mężczyzna obejmuje kobietę na tylnym siedzeniu samochodu. Taksówkarz obraca się do nich i mówi, że dobre miejsce znajduje się za zakrętem i że nie raz tu woził pasażerów. Ujęcie samochodu na drodze, samochód przejeżdża obok zamkniętego szlabanu i jedzie dalej. Mężczyzna siedzący na tylnym siedzeniu ogląda się przez szybę. Taksówkarz mówi, że dalej nie można jechać. Pasażer wyciąga pistolet. Taksówkarz zatrzymuje samochód i mówi do pasażera siedzącego z przodu, że tu poczeka, po czym otwiera drzwi. Pada strzał strzał - zbliżenie na pękniętą przednią szybę. Taksówkarz wybiega z samochodu. Zbiega z wydmy. Jeden z pasażerów biegnie za nim i krzyczy, by się zatrzymał. Obraca się do swojego towarzysza i krzyczy do niego z pretensjami i pytaniem, dlaczego nie strzela. Jego towarzysz mu odpowiada że nie może strzelić. Uciekający Taksówkarz obraca się w kierunku szczytu wydm. Pasażer, który za nim biegł, wraca do samochodu. Jego towarzysz tłumaczy, że nie może strzelić, skoro nie trafił za pierwszym razem. Mężczyźni zaczynają przepychać się miedzy sobą. Mężczyzna z pistoletem proponuje, by nie zabijać kierowcy, a jedynie zabrać jego auto, a jego samego związać. Jego towarzysz protestuje, zwraca się do niego imieniem Kazik. Taksówkarz podchodzi do mężczyzn i prosi, Kazik schował rewolwer, bo sam się jeszcze zastrzeli ze strachu. Z samochodu wychodzi kobieta i opiera się o maskę. Mówi, że taksówkarz jest cudowny. Taksówkarz każe siadać Kazikowi za kierownicę. Kazik odpowiada kierowcy, że nic mu nie zrobią i może odjechać. Taksówkarz jest jednak nieugięty i każde Kazikowi wsiadać. Przestraszony Kazik wsiada na siedzenie kierowcy. Mężczyzna zamyka za nim drzwi, nie odrywa Kazika wzroku. Kazik odpala samochód. Taksówkarz każe mu wrzucić pierwszy bieg. Kazik męczy się ze skrzynią biegów. Taksówkarz proponuje, by jego towarzysz mu pomógł. Zwraca się do niego per „gnojek”, a Kazika nazywa „palantem”. Przed maską samochodu stoi dziewczyna, które śmieje się z całej sytuacji. Kazik wysiada z samochodu. Celuje pistoletem w kierowcę. Dziewczyna głośno się śmieje. Taksówkarz pyta, po co złodziejom taki wóz, skoro nawet nie potrafią nim ruszyć. Kazik odpowiada, że jeszcze go może zastrzelić. Taksówkarz odpowiada, że Kazik prędzej ruszy tym samochodem, niż go zastrzeli. Kazik opuszcza broń. Taksówkarz łapie go za ramiona i mówi, by się poprawił. Odpycha go. Dziewczyna cały czas się śmieje. Taksówkarz wsiada za kierownicę. Wychyla się przez okno i krzyczy do Kazika, że należy się zapłata za kurs. Kazik podchodzi do okna z pistoletem. Chowa broń i zaczyna szukać pieniędzy w kieszeniach. Wreszcie znajduje banknot i podaje go kierowcy. Taksówkarz mówi, że nie ma wydać. Kazikowi to nie przeszkadza. Taksówkarz żegna się i zaczyna wycofywać. Dziewczyna kładzie się na masce samochodu. Taksówkarz zaprasza dziewczynę do środka. Dziewczyna siada na siedzeniu pasażera z przodu. Ujęcie kręcone zza pleców dwóch mężczyzn, którzy patrzą na wycofujący samochód. Dziewczyna macha im przez okno.

Słowa kluczowe:

  • KRADZIEŻ

  • NAPAD

  • PASAŻEROWIE

  • PISTOLET

  • PLAŻA

  • SAMOCHÓD

  • TAKSÓWKA

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej Polityce Prywatności.
Akceptuję pliki cookies z tej strony
x