Szczegóły materiału - Szkoła Filmowa w Łodzi

Interferencje

Informacje ogólne:

Identyfikator: Interferencje
Typ materiału: Etiuda dokumentalna
Rok produkcji: 1972
Długość materiału: 00:15:28
Nośnik wyjściowy: taśma 35mm
Kolor: czarno-biały
Dźwięk: udźwiękowiony
Uwagi

Prawa autorskie:

Właściciele:: PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Opisy:

Etiuda opowiadająca o młodych greckich imigrantach w Polsce. Ich rodzice walczyli w komunistycznej partyzantce podczas wojny domowej w Grecji, młodzi natomiast zadają sobie pytania o ojczyznę, rodzinę i ideały.

Twórcy:

Sekwencje:

Czołówka Tory kolejowe. Przejeżdża pociąg. Parowóz kieruje się wprost na obiektyw kamery, na wagonach przejeżdżającego pociągu pojawia się napis: „Interferencje”

Sekwencja 1 Młody mężczyzna siedzi na ławce, opiera twarz o rękę. Zbliżenie twarzy. Z offu, prawdopodobnie z magnetofonu rozlega się męski głos reportera: ” Mam dla państwa trzy zagadnienia: ojczyzna, rodzice oraz wasze ideały”. O mężczyznę opiera się młoda dziewczyna jedząca jabłko i bawiąca się kasetą magnetofonową. Obok widoczny jest magnetofon kasetowy, z którego pochodzi nagranie Głos z offu: Młoda kobieta opowiada, że urodziła się na Węgrzech, ale mieszka i uczy się w Polsce. Jej marzeniem jest ujrzenie Grecji.

Sekwencja 2 Kobieta siedzi na łące. Przykłada źdźbło trawy do ust. Odwraca się i całuje z chłopakiem, który siedzi obok. Na jego kolanach leży radiomagnetofon, z którego słychać wypowiedź dziewczyny urodzonej na Węgrzech. Siedząca na łące dziewczyna wkłada kasetę do magnetofonu Głos z offu: W nagraniu pytanie o pomoc obywateli dla ojczyzny, o definicję słowa ojczyzna – czy chodzi o kraj urodzenia czy zamieszkania. Para wstaje i idzie. Chłopak niesie magnetofon pod pachą. Para obejmuje się.

Sekwencja 3 Pokój. Chłopak siedzi na kanapie, o jego nogi opiera się dziewczyna. Oboje czytają odręczne notatki. Z offu kontynuowane jest nagranie na temat pojęcia ojczyzna.

Sekwencja 4 Młody mężczyzna w swetrze pokazany w planie amerykańskim. Jego opis ojczyzny jest kontynuacją wypowiedzi słyszanej z offu w poprzedniej sekwencji. Tłumaczy, że jego ojczyzną jest Polska, bo tu się urodził. Ujęcie słuchających go dziewczyn. Przebitka na parę uczącą się z poprzedniej sekwencji: dziewczyna siedzi na tapczanie. Za nią leży chłopak. Pod nogami dziewczyny leży magnetofon. Zbliżenie na magnetofon. Z magnetofonu słychać ciąg dalszy dyskusji o ojczyźnie. Sala wypełniona młodymi ludźmi, potomkami greckich imigrantów w Polsce. Przebitka na parę młodych ludzi idących po łące i trzymających się za ręce. Z offu kontynuowana jest rozmowa o przynależności do ojczyzny. Para biegnie nad jezioro. Kamera powraca na spotkanie z młodymi ludźmi. Jeden z młodych mężczyzn odpowiada, że dla niego pierwszą ojczyzną jest zawsze Grecja, dopiero następną jest Polska. Według niego zawsze tak było i zawsze tak będzie. Z offu pada pytanie, dlaczego tak uważa. Koś zauważa, że odpowiadający Grecji nic nie zawdzięcza – w Polsce się wykształcił, w Polsce pracuje.

Sekwencja 5 Ujęcie bieszczadzkiej wsi z góry. Szybki ruch kamery. Dolina z widocznymi gospodarstwami, w oddali góry. Stogi siana. Na łączce nad strumieniem siedzą dzieci. Niektóre bawią się nożem, inne czytają. Monolog z offu: Narrator opowiada o ojczyźnie, jako o pojęciu od zarania związanym z wojnami i pokojem, agresją i patriotyzmem. Miłością i poświęceniem, wierszami, grobami, zniczami, szkołą, podręcznikami i wychowawcą.

Sekwencja 6 Szkoła podstawowa. Postać młodego mężczyzny z pierwszej sekwencji idzie korytarzem. W tle słychać bawiące się dzieci. Narrator opowiada o patriotyzmie. Chłopak idący korytarzem zatrzymuje się. Narrator pyta, dla kogo jest patriotyzm i czyją rację ustala? Chłopak skręca do jednej z klas. Chłopak siedzi w ławce klasie. Z odtwarzacza pada pytanie o powód uczenia się greckiego. Ujęcie dziewczyny stojącej przy ścianie i patrzącej na chłopaka. Z offu pada pytanie, czy rozmówcy chcieliby wrócić do Grecji. Pada zbiorowa odpowiedź, że chcieliby. Pojedynczy chłopięcy głos odpowiada, że chciałby wrócić, bo Grecja to jego ojczyzna. Chłopak siedzi przed tablicą na której jest temat lekcji napisany w języku greckim. Chłopak podchodzi do mapy Grecji powieszonej na ścianie, dotyka globusa. Z offu pada pytanie, czym jest ojczyzna. Ktoś odpowiada, że jest czymś najważniejszym. Kolejne pytanie dotyczy historii Grecji. Powrót do ujęcia dzieci bawiących się na łące. Zbliżenie ręki rzucającej scyzorykiem. Chłopiec podnosi scyzoryk. Ujęcie twarzy siedzącego obok chłopaka. Ponowne ujęcie klasy szkolnej. Młody mężczyzna kręci globusem. Zbliżenie na obracający się globus. Z offu słychać głos dziecka opowiadający o Grecji. Następnie pada pytanie, za kogo dzieci się uważają. Słychać odpowiedzi, że wszyscy uważają się za Greków. Ktoś dopowiada, że czuje się Grekiem, bo jego rodzice są z Grecji. Pokój zamieszkały przez greckich imigrantów w Polsce. Zdjęcie Partenonu na ścianie. Pod nim wisi mapa Grecji. Pokój z kanapą, przy której wisi mapa Grecji. Obok stoi stół. Poziomy ruch kamerą. Obok kanapy stoi radio. Obok radia piętrowo ustawione są walizki. Zbliżenie zastawionego stołu. Obok stołu stoi krzesło, a na nim gramofon. muzyka: grecka muzyka ludowa

Sekwencja 7 Zbliżenie nóg osób stojących przy poręczy mostu. W oddali widać górski potok. Pomiędzy nogami młodych osób ustawiony jest magnetofon. Para młodych ludzi opiera się o barierkę mostu patrząc na górską rzekę.W momencie kiedy mężczyzna odwraca się z chęcią pocałowania dziewczyny ona pochyla się i zabiera magnetofon. Oboje znikają z kadru. Chłopak i dziewczyna stoją na łące. Dziewczyna podaje chłopakowi grzebień i pokazuje lusterko. Chłopak zaczyna się czesać. Z odtwarzacza pada pytanie, czy duch, w jakim wychowali młodzież rodzice, jest słuszny. Dziewczyna opowiada, że ich rodzicie nie rozumieją młodzieży, chcą ich wychować w takim samym duchu, w jakim sami dawniej byli wychowywani w Grecji. Zbliżenie kasety kręcącej się w odtwarzaczu. Wciśnięty przycisk odtwarzania. Dziewczyna w nagraniu mówi, że ich rodzice nie poszli z duchem czasu. Ujęcie chłopaka z pierwszej sekwencji leżącego na podłodze w swoim pokoju. Mówi on, że rodzice nie mogą się pogodzić z tym, że ich dzieci stają się bardziej podobne do Polaków. Chcieliby w nich widzieć rasowych Greków, z ich zasadami moralnymi. Po lewej stronie chłopaka na podłodze siedzi jego dziewczyna i trzyma mikrofon w dłoni nagrywając jego wypowiedź. W drzwiach pokoju staje inna dziewczyna ubrana w spodnie i stanik, na który narzucony ma sweter. Z offu: Dziewczęcy głos potwierdza słowa przedmówców. Chłopak leży na kanapie. Podnosi się i wyłącza magnetofon. Kładzie się i wkłada do ust końcówkę długopisu. dźwięk: grecka muzyka ludowa. Przebitka na fotografie przedstawiające greckich partyzantów. Zdjęcie dwóch rozmawiających chłopców. Obok nich stoi karabin. Z offu padają pytania o powody niezrozumienia młodych Greków przez ich rodziców. Mówiący zastanawia się, o co walczyli rodzice i czy ziściły się ich marzenia.

Sekwencja 8 Polskie Gospodarstwo Rolne w którym pracują greccy imigranci. Młody mężczyzna z mikrofonem pyta jednego z pracujących tu robotników o to, czy był partyzantem. Mężczyzna potwierdza i mówi, że walczył o socjalizm. Chłopak pyta, czy to, o co mężczyzna walczył, znalazł w Polsce? Mężczyzna odpowiada że znalazł i że jest zadowolony, w Grecji też pracował na polu, ale miał własne gospodarstwo. Ujęcie zamiatania chlewu. Zbliżenie pracującego mężczyzny. Mężczyzna opowiada, że żałuje własnej gospodarki, ale co zrobić. Fotografia - zbliżenie twarzy partyzanta na zdjęciu. Chłopak w roli reportera pyta, czy mężczyzna był ranny w partyzantce. Męski głos odpowiada, że tak. Mężczyzna przerzuca siano na taczkę, potem dorzuca paszy świniom. Na pytanie, dlaczego się poświęcał odpowiada, że zależało mu na wolności robotniczej i jest zadowolony z tego, co osiągnął. Mężczyzna głaszcze świnie i powiada, że miał własne gospodarstwo w Grecji, ale spalono je, kiedy wstąpił do partyzantki. Na pytanie, czy walczyłby jeszcze raz o to samo, mężczyzna odpowiada, że tak. Ujęcie mężczyzny z taczką. Wnętrze obory, kobieta nakłada obornik do taczki. Z offu chłopak pyta o to, co robiła w Grecji. Kobieta odpowiada, że pracowała w gospodarstwie rolnym, więc jest zadowolona ze swojej obecnej pracy. Trzy lata walczyła w komunistycznej partyzantce. Ma jednak problem z językiem polskim, chłopak musi powtarzać pytanie po grecku. Zbliżenie twarzy kobiety na fotografii z czasów partyzantki. Kobieta odpowiada po grecku, że walczyła o wolność Grecji. Kobieta sypie paszę krowom. Drewniany płot, obok którego stoi pies. Chłopak pyta kolejnego robotnika, czy o taki socjalizm walczył, jaki spotkał w Polsce. Mężczyzna doi owce, mówi, że wiele rzeczy jest zgodnych, ale zasadniczo są inaczej niż w jego wyobraźni. Obok siedzącego mężczyzny przebiegają owce. Mężczyzna mówi o różnicach, jednak uważa, że kierunek socjalistyczny Polski to jest słuszny. Słychać beczenie owiec. Plan ogólny: owce wychodzą na łąkę z zagrody. Mężczyzna stoi przy bramie. Dźwięk: grecka muzyka ludowa.

Sekwencja 9 Chłopak przeprowadzający wcześniej wywiad leży na łóżku. Dziewczyna stoi w progu pokoju. Chłopak włącza magnetofon. Młodzież siedzi w pomieszczeniu (prawdopodobnie jest to biblioteka). Ktoś mówi, że dla rodziców nic nie można zrobić. Ujęcie osób w pokoju. Słychać głos, że rodzice i tak nie przyjmą poświęcenia dzieci. Ujęcia słuchających młodych ludzi. Chłopak mówi, że rodzice są zdania, że wszystko co zrobili, zrobili dla swoich dzieci i zrobili to dobrze. Jeden z chłopaków zadaje pytanie, dla kogo mówiący wcześniej chłopak by się poświęcił: dla ojczyzny, ideałów czy rodziców? Chłopak siedzi na podłodze z papierosem w dłoni. Odpowiada, że poświęciłby się tylko i wyłącznie dla własnych ideałów. Ujęcie pary siedzącej nad strumieniem. Młodzi słuchają nagranej odpowiedzi chłopaka. Chłopak wyłącza nagranie. Macha w stronę kamery i krzyczy, że to nieprawda, bo każdy się poświęca dla siebie. Ta sama para w pokoju. Dziewczyna pyta chłopaka, czy to, co mówi, jest prawdą. Chłopak podnosi się z tapczanu i zwraca dziewczynie uwagę, że on jest postacią ze scenariusza. Dziewczyna zakłada sweter. Chłopak zaczyna czytać jej scenariusz. Z rozmowy można wywnioskować, że oboje mają problem z akceptacją rodziców i musieli opuścić rodzinny dom. Ponowne ujęcie chłopaka siedzącego na tapczanie i słuchającego nagrania z magnetofonu. Ujęcie spotkania młodych emigrantów. Młody mężczyzna wypowiada się na temat stosunku młodzieży do rodziców. Mimo, iż zdarzają się wyjątki, ale chyba każdy kocha swoich rodziców i jest gotowy poświęcić się za ojczyznę. Inny chłopak opowiada, ze on jako syn migranta nie chce mieć nic wspólnego z ich kierunkiem politycznym. Plan ogólny osób w pomieszczeniu biblioteki. Młodzi ludzie dyskutują. Dźwięk: grecka muzyka ludowa.

Sekwencja 10 Mężczyźni idą drogą. Czterej starszych panów odpoczywa przy drzewie. Mijają ich ludzie. Zbliżenie osób siedzących pod drzewem. Kobiety w chustach na głowie. Kobieta i mężczyzna wnoszą stół do wagonu kolejowego. Osoby wyglądają przez okna w wagonie kolejowym. Przy pociągu stoją ludzie. Machają odjeżdżającym. Chłopak wnosi do wagonu materac, krzesła Piknik nad rzeką, w oddali widoczny krajobraz Bieszczad. Zbliżenie mięsa pieczonego nad ogniskiem. Zbliżenie twarzy mężczyzny obracającego ruszt przy ognisku. Ludzie siedzą na kocach na trawie. Starszy mężczyzna huśta dziecko na kolanach. Inny siedzi na trawie i czyta list.. Młodzież gra gitarze. Dwóch starszych mężczyzn siedzi na trawie. Ujęcia osób biorących udział w pikniku. Mężczyźni palą papierosy. Zbliżenie przesuwanych w palcach paciorków. Zbliżenia twarzy starszych mężczyzn. Plan totalny: grupa osób siedzących na trawie. Dziewczęta tańczą grecki taniec ludowy trzymając się za ręce. Chłopak gra na gitarze. Ponowne ujęcie tańczących kobiet. Zbliżenie ich stóp na trawie i uśmiechniętych twarzy. Ujęcie peronu kolejowego, ludzie stojący na peronie machają odjeżdżającym. Pociąg odjeżdża. Monolog z offu: Narrator opowiada o imigrantach. Ludziach szukający przyjaciół wśród obcych. Próbujących dzielić z kimś swą samotność. Zadaje pytania: Ile lat może trwać tymczasowość? Ciągła wędrówka i osamotnienie. Czy można zgubić swe wspomnienia? Stwierdza, że choć niektórzy wracają, ale większość zostaje. Zachowują swą odrębność, żyją w swym mikroświecie, z radością i tęsknotą powrotu. Pyta o iluzję, codzienność i prawdę. Zauważa, że wygranymi są tylko dzieci imigrantów. dźwięk: grecka muzyka ludowa.

Sekwencja 11 Chłopak siedzi z długopisem w ręce. Zbliżenie na jego zamyśloną twarz. Z offu mówi, że urodził się w Polsce, w rodzinie greckich imigrantów. Ujęcie pary biegnącej po łące. Z offu chłopak przedstawia dziewczynę z którą wybrał się w bieszczadzką przygodę, bez zgody rodziców. Ujęcie twarzy chłopaka. Odwiedzili Solinę, znajomych w Ustrzykach i Krościenku. Z rozmów, jakie przeprowadził z innymi imigrantami greckimi, oraz ich dziećmi wynikły trzy problemy: ojczyzna, rodzina i ideały. Dziewczyna je jabłko. Pod jej nogami leży magnetofon z kasetą. Dziewczyna wstaje z podłogi i każe chłopakowi się pakować. Dziewczyna przebiera się. Para pakuje bagaże i przygotowuje się do wyjazdu. Ujęcie pary na torach kolejowych. Dworzec kolejowy w Krościenku. Dziewczyna staje na torze. Chłopak ją przytrzymuje. dźwięk: muzyka grecka ludowa

Tyłówka: Napisy 1. reżyseria Jorgos Chondrokostas III r. 2. zdjęcia Andrzej Wójcik III r. 3. dźwięk Maria Siniarska, kierownik grupy zdjęciowej Mieczysław Mękarski 4. opieka pedagogiczna Kazimierz Karabasz, Kazimierz Konrad 5. PWSFTviT 1972

Słowa kluczowe:

BIESZCZADY - POLSKA
GRECY - POLSKA
IMIGRANCI - POLSKA
MŁODZIEŻ
SOCJALIZM