Szczegóły materiału - Szkoła Filmowa w Łodzi

Koledzy

Informacje ogólne:

Identyfikator: Koledzy
Typ materiału: Etiuda fabularna
Rok produkcji: 1950
Długość materiału: 00:08:39
Nośnik wyjściowy: kaseta BetaCam
Kolor: czarno-biały
Dźwięk: udźwiękowiony
Uwagi

Prawa autorskie:

Właściciele:: PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Opisy:

Grupa chłopców rozpoczyna naukę w XVIII Państwowym Ośrodku Szkolenia Zawodowego w Łodzi, gdzie młodzież kształci się w rozmaitych kierunkach technicznych. Władek początkowo przejawia odmienny od kolegów stosunek do nauki i koleżeństwa, jednak wkrótce zaczyna rozumieć swój błąd. Chłopcy naprawiają swoją relację podczas przygotowań do obchodów 1 maja.

Twórcy:

Sekwencje:

CZOŁÓWKA Białe napisy: 1. PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA FILMOWA przedstawia film p.t. 2. KOLEDZY 3. Scenariusz i realizacja: I. PRUŻAN 4. Zdjęcia: B. PETKOW Muzyka instrumentalna.

SEKWENCJA 1 Łódź. Mężczyzna przykleja na murach, ścianach i drzewach afisze informujące o kursach doskonalenia zawodowego dla przyszłych fachowców w najróżniejszych dziedzinach technicznych. Ujęcie przedstawiające front budynku, ukazana w zbliżeniu tabliczka informuje, że XVIII Ośrodek Szkolenia Zawodowego Ministerstwa Budownictwa znajduje się na trzecim piętrze. Wnętrze jednej z sal internatu. Chłopcy rozpakowują swoje rzeczy, ścielą łóżka, odkładają ubrania do szafy, jeden z nich przybija do ściany fotografię kobiety, inny przytwierdza do zewnętrznej strony drzwi sali siódmej kartkę z informacją o planie lekcji i zamyka je. Narracja z offu: Narrator informuje, iż w całym kraju powstają licea, ośrodki i kursy przysposobienia zawodowego. Szkoły te mają na celu podniesienie kultury technicznej młodzieży robotniczej i wpojenie jej nowych, socjalistycznych zasad życia i pracy dla społeczeństwa. XVIII Ośrodek Szkolenia Zawodowego w Łodzi kształci przyszłych fachowców w zawodach budowlanych. Narrator przybliża sylwetki chłopców, którzy wprowadzają się do internatu: Józek i Janek postanowili zostać malarzami, Edek – cieślą, Julek – zdunem, Władek – murarzem, Zysiek – elektromonterem. Najpierw jednak chłopcy muszą uzyskać dyplom czeladniczy. Muzyka instrumentalna.

SEKWENCJA 2 Sala lekcyjna. Nauczyciel matematyki zaczyna od powtórzenia z uczniami materiału przerabianego w szkole podstawowej. Wybiera spośród zgłaszających się tego, kto odpowie na pytanie dotyczące rozpisanych na tablicy ułamków. Skupieni chłopcy notują w zeszytach. W przeciwieństwie do reszty słuchaczy, Władek nie zagląda do zeszytu i lekceważy wykład. Sala siódma internatu. Zysiek odrabia lekcje przy stole, jednak nie daje sobie rady z ułamkami. Władek w tym czasie ubiera się i szykuje do wyjścia. Kiedy Zysiek prosi go o pomoc, odmawia – woli iść do kina. Zauważywszy kłopoty Zyśka, inni koledzy przysiadają się do stołu i pomagają mu. Zbliżenie ogłoszenia: „Bilety do teatru „Nowego” na sztukę p.t. „Brygada Szlifierza Karhana” w dniu 12 XI 1949 r. – Po bilety zwracać się do przewodniczącego Z.M.P. kol. Burskiego”. Zgromadzeni przy tablicy ogłoszeń chłopcy postanawiają wybrać się do teatru bez Władka. Gdy odchodzą, mijają go i solidarnie ignorują. Uśmiech znika z jego twarzy, ogląda się za nimi, po czym rusza w swoją stronę ze spuszczoną głową. Narracja z offu: Narrator zwraca uwagę na odmienny stosunek Władka i reszty chłopców do nauki oraz koleżeństwa. Muzyka instrumentalna.

SEKWENCJA 3 Seria ujęć ukazujących chłopców uczestniczących w zajęciach praktycznych pod kierunkiem instruktora. Uczą się obróbki drewna, układania cegieł we właściwy sposób, budowy instalacji elektrycznych oraz pieców, a także malowania. Narracja z offu: Narrator wyjaśnia, że chłopcy stawiają pierwsze kroki w obranym zawodzie w specjalnie wyposażonych pracowniach. Muzyka instrumentalna.

SEKWENCJA 4 Chłopcy siedzą przy stole w swoim pokoju w internacie i wspólnie uczą się kreślenia. Władek siedzi osobno i próbuje poradzić sobie z lekcjami samodzielnie, jednak przychodzi mu to z trudem. Koledzy kończą, zamykają zeszyty, wstają od stołu i wychodzą. Sfrustrowany Władek, zamyka swój zeszyt i z ponurą miną trzaska nim o blat. Leżący na łóżku chłopiec zerka na niego zza czytanej książki, po czym wraca do lektury. Chłopcy czytają ogłoszenie o wezwaniu do współzawodnictwa w nauce umieszczone na tablicy znajdującej się na zewnętrznej ścianie budynku. Odchodząc, zastanawiają się, co począć z Władkiem, który ma dwóję z kreślenia. Wracają do sali, gdzie po naradzie stwierdzają, że ostatecznie to ich kolega, dostał już nauczkę, a teraz trzeba zrobić z niego człowieka. Kiedy Władek wchodzi do środka, oferują mu pomóc w kreśleniu. Koledzy godzą się i zasiadają do wspólnej nauki. Narracja z offu: Narrator tłumaczy, że chłopcy uczą się zawsze razem – z początku po to, aby dokuczyć Władkowi, później jednak odkryli, że tak jest najłatwiej i najlepiej, zwłaszcza kiedy do zajęć praktycznych doszło kreślenie. Władek już dawno zrozumiał, że źle postąpił – chciałby to naprawić, ale ambicja mu nie pozwala. Boi się, że koledzy go wyśmieją. Narrator informuje, że piąta sala wzywa pozostałe do współzawodnictwa w nauce. Muzyka instrumentalna.

SEKWENCJA 5 Chłopcy siedzą w ławkach, w sali, na której ścianach wisi między innymi wizerunek Stalina oraz godło Polski. Trwa zebranie dotyczące obchodów święta 1 maja. Chłopcy proponują aby w czynie społecznym wyremontować świetlicę szkolną. Janek zostaje szturchnięty w nogę przez kolegę – po tym sygnale wstaje i ogłasza, że Władek Kujawiak zobowiązał się wykonać gazetkę ścienną. Władek protestuje, mówiąc, że nie potrafi. Janek zapewnia go jednak, że koledzy mu pomogą i zaczyna oklaskiwać Władka wraz z pozostałymi, na co ten uśmiecha się szeroko. Seria ujęć ukazujących chłopców podczas remontowania baraku oraz w trakcie nocnych prac nad gazetką ścienną. Kolegów rozbawia opryskana farbą twarz Julka. Ujęcie przedstawiające tablicę z napisem „WITAMY DZIEŃ 1-MAJA” zawieszoną ponad tabliczką z nazwą szkoły, przy bramie budynku. Pierwsze ujęcie wykonane została za dnia, a następnie wieczorem, gdy palą się już lampki otaczające pierwszomajową tablicę. Seria ujęć ukazujących występ artystyczny zorganizowany z okazji święta 1 maja. Chłopcy słuchają recytacji kolegi stojącego na scenie. Rozlegają się słowa drugiej strofy wiersza Juliana Tuwima „Pieśń o Białym Domu”. Seria ujęć przedstawiających chłopców podczas pracy na budowie – układają cegły, przybijają gwoździe, malują ściany, jeden z nich pracuje na słupie wysokiego napięcia. Pozioma panorama ukazująca plan budowy, w tle widoczne dymiące kominy fabryczne Łodzi. Narracja z offu: Narrator informuje, że jako czyn pierwszomajowy, uczniowie ośrodka zobowiązali się odremontować barak stojący w podwórzu i urządzić w nim świetlicę. Chłopcy z siódmej sali postanowili zaangażować w przedsięwzięcie Władka i zgłosili go do zrobienia gazetki ściennej. Narrator mówi, że remont baraków odbywa się w rekordowym tempie – robotników jest wielu, sami fachowcy. Siódma sala uważa, że z Władka będą jeszcze ludzie. Narrator ogłasza, że zobowiązanie pierwszomajowe zostało wykonane, następnie dopowiada słowa utworu recytowanego przez chłopca. Muzyka instrumentalna.

TYŁÓWKI Biały napis: 1. KONIEC Muzyka instrumentalna.

Słowa kluczowe:

1 MAJA
BRYGADA
BRYGADA SZLIFIERZA KARHANA, KANA VASEK,
INTERNAT
KOLEŻEŃSTWO
ŁÓDŹ (POLSKA)
MIĘDZYNARODOWY DZIEŃ SOLIDARNOŚCI LUDZI PRACY
NAUCZYCIEL
POMOC
SZKOLNICTWO ZAWODOWE
ŚWIĘTO PRACY
TUWIM, JULIAN. PIEŚŃ O BIAŁYM DOMU
UCZEŃ
XVIII PAŃSTWOWY OŚRODEK SZKOLENIA ZAWODOWEGO W ŁODZI
ZAKŁAD DOSKONALENIA RZEMIOSŁA
ZAWÓD