Szczegóły materiału - Szkoła Filmowa w Łodzi

Kwiaty dla Ciebie

Informacje ogólne:

Identyfikator: Kwiaty_dla_ciebie
Typ materiału: Etiuda fabularna
Rok produkcji: 1960
Długość materiału: 00:16:29
Nośnik wyjściowy: taśma 35mm
Kolor: czarno-biały
Dźwięk: udźwiękowiony
Uwagi

Prawa autorskie:

Właściciele:: PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Kwiaty dla Ciebie

Opisy:

Pracująca w kwiaciarni kobieta ma styczność z różnymi typami klientów.

Twórcy:

Sekwencje:

Czołówka Ujęcia przedstawiające kwiaty. Na ich tle (białe) napisy: 1. KWIATY DLA CIEBIE 2. NA POSTAWIE OBSERWACJI HANNY ABLEWICZ I WŁOD. KAMIŃSKIEGO 3. SCENARIUSZ I REALIZACJA: WŁODZIMIERZ KAMIŃSKI, WSPÓŁPRACA: TADEUSZ METZ, ZDZISŁAW SOCHA 4. ZDJĘCIA I DEKORACJA: ROMUALD FARAT, WSPÓŁPRACA: JULIAN ŻEJMO 5. MUZYKA: PIOTR HERTEL, DŹWIĘK: JERZY RYBICKI 6. KIEROWNIK ZDJĘĆ: JÓZEF SIWEK, PRODUKCJA P.W.S.T. I F. – 1960 Off: pogodna muzyka.

Sekwencja 1 Ulica w centrum miasta – widok z kwiaciarni. Przed kwiaciarnią stoją harcerze. W kwiaciarni kobieta układa kwiaty. Do kwiaciarni wchodzi mężczyzna, którego przez okno podglądają harcerze. Harcmistrz odbiera zamówione róże. Płaci i chowa resztę pieniędzy do kieszeni. Salutuje i żegna się. Kobieta patrzy za wychodzącym mężczyzną. Przed sklepem harcmistrza otaczają harcerze. Kwiaciarka po chwili namysłu podchodzi do telefonu. Dzwoni do mężczyzny imieniem Jacek i mówi mu, że ma on rywala. Rozmawiając z nim, skubie liść aloesu. Umawia się z nim na randkę. Słysząc, że ktoś wchodzi do kwiaciarni, kończy rozmowę. Klient pyta o kwiaty, które najładniej pachną. Kwiaciarka doradza mu lewkonie. Klient nazywa je „niepozornymi badylami” – próbuje podrzucić jedną z gałązek, ale upada mu ona na ziemię. Schyla się po nią z kwiaciarką w jednym momencie. Mężczyzna odkłada gałązkę do wazonu, ale nie jest zadowolony z tego wyboru. Kwiaciarka proponuje róże. Klient zgadza się. Mężczyzna podchodzi do kobiety stojącej przy różach, nucąc: „umówiłem się z nią na dziewiątą”. Kwiaciarka proponuje, by mężczyzna wybrał kwiaty. Klient jednak zmienia temat. Kwiaciarka pyta, ile ma być kwiatów. Klient odpowiada, że trzy. Gdy kobiecie wypadają kwiaty z wazonu, mężczyzna pomaga je zbierać. Mówi, że „miłość dużo kosztuje”. Kwiaciarka odpowiada, że „bez pieniędzy też można się kochać”. W tym czasie do kwiaciarni wchodzą dwie dziewczynki. Grzecznie się witają. Mężczyzna podchodzi do lady i mówi, że „miłość jest tym cenniejsza, im więcej wygania pieniążków z kieszeni”. Pyta dziewczynki, czy też przyszły po kwiaty. Jedna z nich potwierdza. Kwiaciarka podaje mężczyźnie kwiaty owinięte w papier oraz informuje o cenie. Mężczyzna mówi, że drogo i nerwowo szuka pieniędzy. W tym czasie kwiaciarka obsługuje dziewczynki. Pytają o kwiaty za trzy złote. Kobieta podaje im gałązki. Dziewczynki żegnają się i wychodzą. Mężczyzna kładzie banknot przed kwiaciarką. Kwiaciarka żegna się z nim, choć mężczyzna jeszcze próbuje z nią flirtować. Kobieta grzecznie, acz stanowczo żegna się z nim. Mężczyzna wychodzi. Zmiana planu: z amerykańskiego do półzbliżenia na kwiaciarkę. Do kwiaciarni wchodzi klientka. Pyta o różowy groszek. Gdy słyszy, że nie ma, jest zasmucona. Pyta o inne kwiaty. W tym momencie wchodzi z psem kobieta, która potyka się przy wejściu. Jest zdenerwowana, mówi, że to rasowy pies, a „zachowuje się jak zwykły kundel”. Podchodzi do kwiatów ustawionych w wazonach na podłodze. Cały czas upomina psa. Kobieta, która weszła do kwiaciarni przed nią, patrzy na właścicielkę psa z dezaprobatą. Kobieta bierze psa na ręce, po czym pyta drugą klientkę, czy może zobaczyć jej parasolkę. Bierze ją bez czekania na odpowiedź, krytykuje jej jakość. W tym czasie druga klientka prosi o dwanaście sztuk cynii, ale ekspedientka mówi, że mają niestety ostatnie dziewięć. W tym czasie kobieta z psem rozkłada parasol i nie może go złożyć. Oddaje go właścicielce i radzi jej, by nie kupowała cynii, bo przynoszą nieszczęście. Upomina kwiaciarkę, by się nie śmiała z jej słów i twierdzi, że pierwszy maż kupował cynie i „źle się to skończyło”. Klientka z parasolką stwierdza, że przyjdzie innym razem, a kobieta z psem jej przytakuje. Kwiaciarka proponuje, by przyszła po południu, ale zagaduje ją kobieta z psem. Ogląda się za wychodzącą kobietą, po czym sama zamawia cynie i zleca ich wysyłkę na adres z koperty, którą podaje kwiaciarce. Obie kobiety filmowane w półzbliżeniu – kwiaciarka jest zdziwiona, a kobieta z psem mówi, że przesądy są nie dla niej i pyta o godzinę. Zegar na ścianie (wskazówki przytwierdzone bezpośrednio do muru) wskazuje godzinę 14:55. Kobieta mówi, że musi już „lecieć”.

Sekwencja 2 Zegar wskazuje 18:05. Przed kwiaciarnią stoi grupa ludzi. Do witryny podchodzi starszy pan z chłopcem – obaj niosą wiadra z kwiatami. Po chwili wchodzą do kwiaciarni. Kwiaciarka chce ich obsłużyć. Starszy mężczyzna pyta, czy kobieta nie skupuje kwiatów. Kobieta odpowiada, że „od prywatnych osób niestety nie”. Mężczyznę zasmuca ta wiadomość, żegna się i wychodzi wraz z chłopcem. Do kwiaciarki podchodzi mężczyzna w garniturze. Chce zamówić kosz kwiatów i pyta o azalie. Kwiaciarka tłumaczy mu, że azalie już nie kwitną. Proponuje lewkonie, ale mężczyzna odmawia, nerwowo miętosząc chustkę w dłoniach. Pyta o hiacynty, ale kwiaciarka mówi, że kwiaty te „kończą się akurat na Wielkanoc”. Klient pyta o cyklameny, ale kwiaciarka tłumaczy, że są do kupienia między grudniem a lutym. Mówi, że mężczyzna wybiera kwiaty, „na które w tej chwili nie ma sezonu”. Kobieta prosi go, by chwilę zaczekał i odchodzi. Mężczyzna prosi ją o pomoc w znalezieniu kwiatów. Off: słuchać, gdy kobieta pokazuje mu wybrane przez nią kwiaty. Ściemnienie. W kolejnym ujęciu mężczyzna wychodzi z kwiaciarni z koszem zapakowanych kwiatów, dziękując i żegnając się. Kobieta obserwuje go jeszcze przez witrynę kwiaciarni. Patrzy na zegar i ściąga fartuch. Przez witrynę widać ludzi przechodzących ulicą – czeka tam też mężczyzna patrzący na zegarek. Podchodzi do niego kwiaciarka. Odchodzą razem. Powolny ruch kamery w górę: widać uliczną latarnię, która się zapala.

Sekwencja 3 Neony na ulicy. Neon Kina Zachęta. Kwiaciarka i jej partner stoją w kolejce do kasy. Przy okienku znajduje się mężczyzna, który awanturuje się, że jedna z kobiet wepchnęła się przed niego do kolejki. Kobieta argumentuje, że odeszła tylko na chwilę i że ma czworo dzieci. Dziewczyny za plecami mężczyzny śmieją się, kiedy ten używa w stosunku do kobiety argumentu o świadomym macierzyństwie. Kwiaciarka z partnerem przesuwają się w kolejce. Mężczyzna, odchodząc z biletem od kasy, ciągle nerwowo komentuje zaistniałą sytuację. W kolejce panuje poruszenie – okazuje się, że kasę zamknięto, ponieważ bilety są wyprzedane. Ściemnienie.

Sekwencja 4 Kwiaciarka stoi przy ladzie, ogląda róże w wazonie. Wyciera kurz ze stolika, zmienia kartkę w kalendarzu. Patrzy w stronę okna. Przed witryną stoi z lustrem mężczyzna, który pokazuje je drugiemu mężczyźnie – światło odbija się w lustrze i wpada do kwiaciarni. Mężczyźni odchodzą. Przed kwiaciarnią przechodzą ludzie, jeden z mężczyzn przygląda się kwiatom, po czym wchodzi do kwiaciarni. Prosi o jeden czerwony goździk, który ma być ładnie przybrany. Półzbliżenie: kwiaty w wazonach. Mężczyzna pyta o cenę, kwiaciarka odpowiada, że 10 złotych. Mężczyzna dziękuje i żegna się. Przed witryną ponownie zatrzymuje się ten sam mężczyzna – tym razem bez okularów; off: słychać, że wchodzi do kwiaciarni i prosi o dwa goździki. W kolejnym ujęciu mężczyzna – tym razem w kapeluszu i z parasolem – prosi o trzy goździki (pokazuje to dłonią już na chodniku). Przez witrynę widać, gdy po zakupie wychodzi z kwiaciarni i rozkłada parasol. Kwiaciarka przy ladzie – pokazuje goździki klientowi, który je akceptuje. Mężczyzna bierze kwiaty, dziękuje, żegna się i wychodzi. Dojazd kamery do ściany i kartki w kalendarzu. Data na kartce zmienia się z 27 na 4. Kwiaciarka wyciera aloes. Inna kwiaciarka, która stawia kwiaty w wazonach, pyta ją, czy już jest dziewiąta i zwraca uwagę, że powinny już zamykać. Kwiaciarka podlewa kaktusa i mówi, że nie było jeszcze pana od goździków. Druga uspokaja ją, że na pewno przyjdzie. Kwiaciarka pyta koleżankę, panią Tosię, czy przygotowała wiązankę i że tym razem powinno być 11 goździków. Pani Tosia odpowiada, że są już gotowe. Kwiaciarka zauważa wchodzącego mężczyznę. Wita się z kwiaciarką, a ta podaje mu wiązankę. Mężczyzna jednak odmawia i prosi, by odesłano bukiet na podany adres. Prosi za to o jedną czerwoną różę, która ma być ładnie przybrana. Kwiaciarka dziwi się, że mężczyzna „przerzuca się na róże”. Klient pyta, czy kobieta jest zainteresowana tą sprawą. Kwiaciarka zaprzecza. Klient bierze róże do ręki i zachwyca się urodą poznanej wczoraj kobiety. Daje pieniądze i żegna się. Wychodzi z kwiaciarni. Kwiaciarka gładzi liść rośliny stojącej na blacie. Po chwili namysłu podchodzi do półki z telefonem i wykręca numer. Dzwoni do Jacka i informuje go, że przegrała zakład, gdyż klient zatrzymał się na tylko 11 goździkach. Dostrzega innego klienta w witrynie i przerywa rozmowę. Mężczyzna próbuje wejść, ale kwiaciarnia jest już zamknięta. Awanturuje się, choć kobieta tłumaczy, że jest już za późno. Wraca do rozmowy telefonicznej. Pyta Jacka, jaki kwiat jej dzisiaj kupi. Gdy słyszy, że różę, podaje mu jej cenę i wybiera kwiat z wazonu przy telefonie. Wącha go i prosi Jacka, by powiedział jej coś miłego. Dojazd kamery do trzymanej w dłoni róży.

Tyłówka. Plansza z napisem (białe litery na czarnym tle): 1. Koniec Off : pogodna muzyka.

Słowa kluczowe:

BILET DO KINA
KINO
KLIENT
KŁÓTNIA
KWIACIARKA
KWIACIARNIA
KWIATY
MIASTO
PARA
ULICA
ZAKOCHANA PARA