Szczegóły materiału - Szkoła Filmowa w Łodzi

Lustro

Informacje ogólne:

Identyfikator: Lustro
Typ materiału: Etiuda dokumentalna
Rok produkcji: 1971
Długość materiału: 00:04:32
Nośnik wyjściowy: taśma 35mm
Kolor: czarno-biały
Dźwięk: udźwiękowiony
Uwagi

Prawa autorskie:

Właściciele:: PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Opisy:

Film jest portretem młodego nonkonformisty, członka ruchu hippisowskiego, który opowiada o problemach współczesnego społeczeństwa i dzieli się mądrością życiową, do której doszedł sam.

Twórcy:

Sekwencje:

CZOŁÓWKA Czarna plansza, biały napis: 1. LUSTRO Muzyka.

SEKWENCJA 1 Kadr wypełnia naszkicowany czarną kreską na papierze portret brodatego mężczyzny. Wokół portretu znajdują się też wycinki tekstu. Kolejne ujęcie, zrealizowane w planie pełnym, ujawnia pełny kontekst - portret wisi po prawej stronie ściany. W centrum kadru, za krzesłem stoi odwrócony tyłem do kamery nagi mężczyzna. Po jego lewej stronie stoi lustro, w którym odbijają się wizerunki drewnianego krzyża, prętów łóżka oraz lampy naftowej. Przed mężczyzną znajduje się okno, a nad nim, tuż przy suficie, długa gałąź krzewu, porośnięta liśćmi i pąkami kwiatów. Seria ujęć ukazujących młodego mężczyznę w zbliżeniach i półzbliżeniach – jego twarz przypomina tę z portretu. Seria ujęć ukazujących zatłoczony chodnik; ludzie śpieszą się w różnych kierunkach – kilkoro z nich biegnie do autobusu, jeden z mężczyzn spieszy się do tramwaju, inny idzie szybko, trzymając w rękach płaszcz i teczkę. Brodaty nagi mężczyzna filmowany jest teraz z góry, na kolanach trzyma dwa małe psy, obok, na półce, leżą książki. Dwa kolejne ujęcia ukazują śpieszących się ludzi i przejeżdżający autobus. Brodaty nagi mężczyzna filmowany jest teraz z dołu, głaszcze psy, które trzyma na kolanach. Monolog z offu; Mężczyzna mówi, że ludzie na jego widok często krzyczą, nie akceptują go. Porównuje to do sytuacji, kiedy ktoś, kto siedzi w więzieniu, stara się siłą zamknąć w nim innego człowieka. Jest to więzienie mentalne, którego murami są śliskie i podłe reguły gry – takiej, która prowadzi do zniszczenia człowieka. Dodaje, że zwykle ludzie wyrzekają się mnóstwa rzeczy, aby być szczęśliwymi. Pracują, aby zdobyć pralkę, lodówkę i telewizor, myśląc, że automatycznie da im to szczęście. Wyjaśnia, że dla nich idący ulicą facet, który tego nie ma, jest obdarty, a udaje szczęśliwego jest zaprzeczeniem ich wyrzeczeń. Jego zdaniem ci sami ludzie ukrzyżowali Jezusa, dlatego że był inny i nosił długie włosy, zamordowali Gandhiego, bo chciał dobrze; przypuszcza też, że z tego samego powodu zamordowano Kennedy’ego. Mówi, że tłum zawsze linczuje i obrzuca kamieniami tych, którzy nie szkodzą, nie krzyżuje generałów, tylko tych ludzi, którzy chcą dobrze dla wszystkich. Muzyka.

SEKWENCJA 2 Brodaty nagi mężczyzna patrzy w obiektyw kamery. Mówi, że celem istnienia każdego człowieka jest szczęście i każdy powinien się strasznie pilnować i pamiętać o tym; nikt nie powinien dać się zapędzić, stłamsić, zadowalać się surogatami – namiastkami szczęścia. Stwierdza, że jedyną możliwą drogą jest droga jogi. Seria ujęć ukazujących go w różnych asanach jogi, które prezentuje na łóżku – filmowany jest z różnych kątów. Muzyka.

SEKWENCJA 3 Ulicą porusza się tłum ludzi. Mężczyzna mówi do kamery, że cywilizacja stworzyła społeczeństwo represyjne. Dodaje, że jedyną rzeczą, która wiąże ludzi i skłania ich do określonych działań, jest strach – przed opinią ludzką lub normami prawnymi. Jego zdaniem wszystko zatraciło swoją pierwotną wartość i znaczenie. Panorama ukazująca znajdujące się na jego półce krzyż, książki (w tym Świętą Biblię oraz Leśne zioła lecznicze i przemysłowe, a także pozycje obcojęzyczne). Mężczyzna mówi z offu, że w pewnym momencie dzieciństwa zrozumiał, iż wszystko to, co starają mu się przekazać rodzice, jest w jakimś sensie oszustwem, ponieważ nie dążą do tego, aby stworzyć nową jednostkę, lecz do tego, by stał się on przedłużeniem ich własnego życia. Dodaje, że tego samego chciała szkoła i całe społeczeństwo, które stara się stworzyć z dzieci dokładne wzorce ludzi uznanych, szanowanych przez ogół. Ujęcie z góry: mężczyzna wstaje z łóżka, podnosi z krzesła talerze i przenosi je szafki kuchennej, gdzie znajduje się kilka garnków, kubków, miska i inne kuchenne utensylia. Kamera panoramuje w górę, ukazując obraz brodatej postaci na tle okręgów, a następnie w lewo, gdzie w ramach wiszących na ścianie znajdują się suszone kwiaty kończąc na widoku z góry mężczyzny siedzącego na łóżku i trzymającego na kolanach niemowlaka, a w ręce butelkę z mlekiem oraz kucającej przed nimi kobiety. W kolejnych ujęciach kobieta pomaga mężczyźnie karmić dziecko butelką. Mężczyzna ponownie mówi do kamery, że wszystko to jest powielającym się ciągle oszustwem.

SEKWENCJA 4 Seria ujęć: tłum ludzi na chodniku. Nna trawniku siedzi młody mężczyzna o długich włosach, inny długowłosy mężczyzna zbliża się do niego, mężczyźni siedzą razem na trawniku, a jeden z nich wącha kwiat. Inni młodzi mężczyźni siedzą teraz na chodniku pomiędzy drzewami, dwaj inni młodzi mężczyźni ukazani w półzbliżeniu rozmawiają, mężczyzna pali papierosa (przyglądają mu się chłopcy na ulicy). W kadrze pojawia się mural składający się z dwóch obrazów oraz napisu „NIECH ŻYJE I ZWYCIĘŻA SOCJALIZM”. Grupa długowłosych młodych mężczyzn wyróżnia się na tle tłumu pozostałych przechodniów stłoczonych na chodniku. Monolog z offu: Mężczyzna mówi, że jest ich coraz więcej – ludzi, którzy są znakami czasu, zwiastunami nowego. Do ruchu hipisowskiego przychodzą ciągle nowi ludzie, którzy w środku naprawdę starają się dojść do siebie, osiągnąć coś, co pozwalałoby im żyć w większym szczęściu. Z tych ludzi będą ludzie wartościowi - czyli tacy, dzięki którym pewne wartości człowiecze mogą zostać ocalone. Dodaje, że czują się wspólnotą – nie interesów, lecz myśli i dochodzeń do siebie samego. Muzyka.

TYŁÓWKI Czarne plansze, granatowe napisy: 1. Realizacja – JERZY DOMARADZKI, Zdjęcia – JACEK ZYGADŁO 2. Opieka pedagogiczna K. KARABASZ, K. KONRAD 3. Montaż I. OSTROWSKA, Dźwięk T. PAŁCZYŃSKI, Kierownik grupy zdjęciowej T. CICHOŃSKI 4. PWSFTv i T 1971

Słowa kluczowe:

HIPISI - PSYCHOLOGIA
JOGA
NONKONFORMIZM
REPRESJA
SPOŁECZEŃSTWO