Szczegóły materiału - Szkoła Filmowa w Łodzi

Mistrz oślej łączki

Informacje ogólne:

Identyfikator: Mistrz_oslej_laczki
Typ materiału: Etiuda dokumentalna
Rok produkcji: 1955
Długość materiału: 00:07:55
Nośnik wyjściowy: taśma 35mm
Kolor: czarno-biały
Dźwięk: udźwiękowiony
Uwagi

Prawa autorskie:

Właściciele:: PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Opisy:

Film opowiada o jednym dniu pracy instruktora narciarskiego szkolącego nowych adeptów narciarstwa na tytułowej oślej łączce. Mężczyzna pokazuje uczniom jak jeździć, udziela rad i dowcipnie komentuje ich zachowania, jednocześnie czekając na swojego pięćsetnego ucznia.

Twórcy:

Sekwencje:

CZOŁÓWKA Pomiędzy drzewami widok na pasmo górskie, plansze: 1. Mistrz oślej łączki 2. Scenariusz i realizacja: Kazimierz Oracz, zdjęcia: Edward Grossbaum 3. Asystenci: Ryszard Ber, Tadeusz Roman 4. Produkcja P.W.S.F. 1955 Monolog z offu: Narrator tłumaczy czym jest ośla łączka.

SEKWENCJA 1 Po stoku nadjeżdża narciarz. Jedzie wprost na kamerę, zatrzymuje się. Zbliżenie na jego buty, stój, twarz. Ujęcie na zmierzające ku instruktorowi dzieci. Ujęcie na dwóch opalających się mężczyzn, rodzinę jadącą saniami ciągniętymi przez konia. Portretowe zbliżenia na twarze członków rodziny z powozu i mężczyzny idącego obok sań. Monolog z offu: Narrator przedstawia się, jako człowiek widoczny na ekranie – instruktor narciarstwa, który oczekuje na swojego pięćsetnego ucznia. Narrator wcielając się w instruktora przedstawia po kolei swoich uczniów. Muzyka orkiestrowa.

SEKWENCJA 2 Zbliżenia na narciarzy ćwiczących pozycję pługa. Ujęcie na mężczyznę stojącego z boku, jak mówi narrator, samouka, który boi się jeździć. Ujęcie na dwie dziewczyny niosące narty, za którymi oglądają się opalający mężczyźni. Instruktor pokazuje, jak należy wykonać zwrot mając na sobie narty. Kolejni uczniowie go naśladują. Mężczyzna nazwany samoukiem przejeżdża kawałek i przewraca się przy wyjmowaniu papierosów. Instruktora mija mężczyzna o władczej postawie z małą dziewczynką. Monolog z offu: Narrator wyjaśnia czym jest „zasada pługa” i komentuje zachowania poszczególnych narciarzy narciarzy. Muzyka orkiestrowa.

SEKWENCJA 3 Dziewczynka głaszcze psa, a następnie odjeżdża w dół stoku. Ujęcie na grupkę uczących się, która rozpoczyna zjeżdżanie. Jedna z kobiet wywraca się, mówi, że to pięćdziesiąty upadek. Dzieci na nartach jadą szusując pomiędzy słupkami. Ujęcie na rodzinę robiącą zwrot w miejscu. Ujęcie na dzieci próbujące robić wyskok na usypanej zaspie śnieżnej, wszystkie po kolei lądując wywracają się. Monolog z offu: Narrator żartobliwie komentuje zachowania narciarzy i udziela im lekcji właściwego zachowania na nartach. Muzyka orkiestrowa.

SEKWENCJA 4 Ujęcie na zgubiony w śniegu krem Nivea. Dwie panie spokojnie zjeżdżają stokiem, zbierają się również wcześniej opalający się mężczyźni, rodzina zbiera sprzęt i pakuje do sań. Do instruktora podchodzi mężczyzna prosząc, by przyjął nowego ucznia – jego małą córeczkę. Instruktor również zjeżdża stokiem. Panorama na pasmo górskie. Monolog z offu: Narrator ogłasza koniec dnia na stoku i żegna się z uczniami, zapowiadając zarazem następny dzień lekcji. Muzyka orkiestrowa. Widok na pasmo górskie, plansza „Koniec”. Muzyka orkiestrowa.

Słowa kluczowe:

GÓRY
INSTRUKTOR NARCIARSTWA
NARCIARZE
NARTY
SANIE
SKOK
ŚNIEG
TATRY
ZJAZD NARCIARSKI