Szczegóły materiału - Szkoła Filmowa w Łodzi

Mojemu miastu

Informacje ogólne:

Identyfikator: Mojemu_Miastu
Typ materiału: Etiuda dokumentalna
Rok produkcji: 1964
Długość materiału: 00:08:47
Nośnik wyjściowy: taśma 35mm
Kolor: czarno-biały
Dźwięk: udźwiękowiony
Uwagi

Prawa autorskie:

Właściciele:: PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Opisy:

Film dokumentalny opowiadający o dynamicznym rozwoju Łodzi, możliwemu dzięki wkładowi pracy jego mieszkańców. Plakat filmowy sławiący ideę czynu społecznego sam powstał jako czyn społeczny studentów PWSTiF na cześć XX-lecia PRL oraz IV-go zjazdu PZPR.

Twórcy:

Sekwencje:

CZOŁÓWKA Czarna plansza, białe napisy: 1. FILM KTÓRY ZA CHWILĘ ZOBACZYCIE JEST CZYNEM SPOŁECZNYM PWSTiF NA CZEŚĆ XX-LECIA PRL ORAZ IV-GO ZJAZDU PZPR FILM POWSTAŁ Z INICJATYWY ŁK FJN i KU ZMS PRZY PWSTiF Białe napisy na tle ujęcia z lotu ptaka ukazującego miasto: 2. MOJEMU MIASTU 3. Realizacja: JANUSZ KRECZMAŃSKI FERIDUN EROL STEFAN PINDELSKI 4. Współpraca: M. ADAMEK A. GRABOWSKA J. GROSICKA T. PAŁCZYŃSKI J. RYBICKI M. MAJ, Konsultacja ŁK FJN ANTONI WESOŁOWSKI KAZIMIERZ GWIZDKA Muzyka.

SEKWENCJA 1 Seria ujęć: widoki miasta (w tym dymiące kominy fabryczne, pracujący dźwig, budowlaniec na dachu, niewielkie podwórko otoczone odrapanymi murami) z lotu ptaka. Monolog z offu: Narrator zwraca się do widza słowami: „Twoje miasto – mieszkasz w nim, żyjesz i pracujesz. Losy twoje związane są z jego losami”. Narrator mówi, że każdego roku w tym mieście zachodzą zmiany. W przeszłość odchodzi świat małych, ciasnych podwórek, brudnych, odrapanych murów, rynsztoków, piwnic i poddaszy zamieszkiwanych przez ludzi. Muzyka.

SEKWENCJA 2 Plan ogólny: W tle nowo wybudowane bloki, na planie pierwszym, na łące bawią się dzieci, koń skubie trawę. Seria ujęć ukazujących bloki, kominy fabryczne, tłumy ludzi przemieszczające się schodami. Jezdnią jadą samochody, po obu jej stronach znajdują się tłumy przechodniów; niektórzy przechodzą przez jezdnię. Panorama pionowa ukazująca pomnik Tadeusza Kościuszki na Placu Wolności, zbliżenia na popiersia Stanisława Moniuszki oraz Juliana Tuwima. Seria ujęć przedstawiających pomnik Juliana Marchlewskiego na Starym Rynku, zbliżenie na napis znajdujący się na budynku: MUZEUM HISTORII RUCHU REWOLUCYJNEGO W ŁODZI. Seria ujęć ukazujących wnętrze muzeum oraz jego eksponaty. Monolog z offu: Narrator wymienia Dąbrowę, Rokicie, Złotno, Karolew jako słowa, które nabrały dziś nowych treści. Zwraca się do widza słowami: „Twoje miasto – może mieszkasz w którymś z tych bloków, może przechodzisz codziennie tędy. Zatrzymaj się, rozejrzyj się wokół siebie – to także twoja zasługa. Chcemy ci pokazać, jak wiele zrobiłeś dla swojego miasta. Z twoich złotówek deklarowanych na SWOS lub na Społeczny Fundusz Budowy Szkół Tysiąclecia powstawały nowe gmachy, budynki szkolne, pomniki wielkich synów naszego narodu i miasta. Z twojej pracy powstało Muzeum Historii Ruchu Rewolucyjnego. Muzyka.

SEKWENCJA 3 Seria ujęć ukazujących grupy cywilów kopiących łopatami w ziemi, niektórzy z nich sadzą młode drzewa. Żołnierze przerzucają łopatami piasek i wrzucają duże kamienie na pakę ciężarówki. Coraz szybsza jazda kamery nisko nad płytami chodnikowymi. Monolog z offu: Narrator informuje, że w lutym 1959 roku z inicjatywy Komitetu Łódzkiego PZPR, Prezydium Rady Narodowej Miasta Łodzi, Wojewódzkiej Komisji Związków Zawodowych i Łódzkiego Komitetu Frontu Jedności Narodu powołano Społeczny Zespół Porządkowania i Upiększania Miasta. Zapoczątkowano spontaniczny czyn mieszkańców Łodzi – 38 tys. łodzian posiada dziś książeczki pracy społecznej; 2,5 tys. mieszkańców uzyskało już zaszczytne odznaki uczestnika pracy społecznej. W pracach tych biorą udział wszystkie środowiska – uczniowie obok żołnierzy, studenci, rzemieślnicy, komitety domowe; zobowiązania pracy dla miasta podejmują osoby indywidualne i całe rodziny. ZMS-owcy dali swemu miastu 460 tys. godzin pracy; efekt – 5 mln zaoszczędzonych złotówek. 1000 roboczo godzin pracy dali inżynierowie Miejskiej Pracowni Urbanistycznej, harcerze z Hufca „Promienistych” posadzili kilkanaście hektarów lasu przy ulicy Sianokosy. Tylko w pierwszym półroczu 1964 roku ułożono społecznym wysiłkiem ponad 17 km chodników. Muzyka.

SEKWENCJA 4 Seria ujęć ukazujących łódzkie parki (w tym Park na Zdrowiu, Park Staromiejski, Stawy Jana, Arturówek, Sielanka, Młynek), oraz obiekty sportowe: stadiony, baseny pływackie z lotu ptaka. Monolog z offu: Narrator zwraca się do widza słowami: „Spójrz – tak wyglądają dziś nasze parki. Tu możesz wypocząć po pracy wśród zieleni i kwiatów. Może i ty pracowałeś przy ich porządkowaniu, dając swój wkład w upiększanie miasta? Pracowałeś dla swego miasta, a więc pracowałeś dla siebie.” Narrator informuje, że zasługą mieszkańców Łodzi jest zasadzenie 146 tys. drzew, 683 tys. krzewów ozdobnych i blisko 600 tys. sadzonek leśnych. Dodaje, że w ostatnich pięciu latach przybyło miastu 215 ha nowej zieleni; dziś Stawy Jana (całkowicie wybudowane w czynie społecznym), Arturówek, park Sielanka, Młynek służą wypoczynkowi tysiącom łodzian. Narrator zwraca się do widza słowami: „Jutro twoją pracą, twoim wysiłkiem powstanie wspaniały łódzki park rozrywkowy. Dziś korzystasz ze stadionu Metalowca, z urządzeń Chojeńskiego Klubu Sportowego, z basenu Anilany, Włókniarza i Startu. Muzyka.

SEKWENCJA 5 Ujęcie przedstawiające Park na Młynku dawniej (zionący pustką teren, zagłębienie nie wypełnione jeszcze wodą) i dziś (łódki na wodzie, ludzie wypoczywający na brzegu). Seria ujęć ukazujących ludzi korzystających z basenu Anilana. Monolog z offu: Narrator mówi, że tak wyglądał Młynek jeszcze wiosną 1964 roku, a tak wygląda dziś – dzięki pracy mieszkańców, pomocy zakładów pracy i instytucji. W mieście, gdzie zieleń i woda były odgrodzone murami fabrykanckich parków, słońce, woda i powietrze zyskały sobie prawo obywatelstwa. Słoneczne popołudnia i niedziele ściągają na łódzkie baseny tysiące spragnionych wody i wypoczynku. Narrator zwraca się do widza słowami: „Tłoczno tutaj, sam widzisz – miastu trzeba pomóc. Każda godzina, którą mu ofiarujesz zwraca się tysiąckrotnie. Wróci do ciebie w postaci nowych ośrodków sportowych i wypoczynkowych, nowych stadionów, basenów, parków, skwerów.” Muzyka.

SEKWENCJA 6 Seria ujęć ukazujących muszlę koncertową w Parku Julianowskim oraz budynki szkolne (w tym Widzewskie Szkoły im. Tekli Borowiak - szkołę-pomnik Tysiąclecia Państwa Polskiego, do której wchodzą uczniowie). Seria ujęć przedstawiających grupę dzieci podczas zabawy i nauki w świetlicy blokowej. Monolog z offu: Narrator zwraca się do widza słowami: „Tutaj, w muszli koncertowej organizuje się dla ciebie masowe koncerty i widowiska. Dzięki tobie w piętnastu nowych szkołach tysiąclecia uczy się dzisiaj ponad 12 tys. łódzkich dzieci.” Informuje, że na cel budowy szkół zebrano w Łodzi już 220 mln zł; z tych pieniędzy buduje się dalszych piętnaście tysiąclatek. Dodaje, że w 54. społecznych świetlicach blokowych, stworzonych społecznym wysiłkiem, znajduje rozrywkę i opiekę łódzka młodzież. Muzyka.

SEKWENCJA 7 Panorama ukazująca siedzących za długim stołem prezydialnym przedstawicieli władz partyjnych i miejskich Seria ujęć ukazujących mówiących do mikrofonu przy mównicy oraz słuchającą ich publiczność. Wręczanie odznaczeń i kwiatów. Następnie na scenie pojawia się zespół tańca ludowego. Monolog z offu: Narrator zapewnia, że nasze państwo wysoko ceni ofiarny wysiłek społeczeństwa. Informuje, że 4 kwietnia 1964 roku na wielkie spotkanie z uczestnikami prac społecznych przybyli przedstawiciele najwyższych władz partyjnych i miejskich Łodzi. Z uwagą i skupieniem wysłuchano meldunków świadczących o ofiarności i zrozumieniu potrzeb miasta. Złożyli zobowiązania mieszkańcy Łodzi: Barbara Mikulska, przewodnicząca Młodzieżowego Komitetu Budowy Szkół, architekci, delegacja ZMS-owców, uczniowie, robotnicy, studenci. Ludzi zasłużonych dla społecznego wysiłku odznaczono zaszczytnymi odznakami uczestnika prac społecznych i honorowymi odznakami miasta Łodzi. „Świętując, niechaj będą przykładem dla innych” – apeluje narrator. „Niech ich praca będzie następnym krokiem do budowy socjalizmu w naszym kraju.” Muzyka.

SEKWENCJA 8 Widok z lotu ptaka na Plac Wolności w Łodzi. Seria ujęć lotniczych ukazujących miasto, w tym wiele bloków mieszkalnych. Monolog z offu: Narrator informuje, że każdy łodzianin w ubiegłym roku dał swemu miastu pracę społeczną wartości 44 zł; suma czynów społecznych w XX-leciu wynosi 200 mln zł. Narrator zwraca się do widza słowami: „Patrz, tak wygląda dziś twoje miasto. Taka jest jego przyszłość. Każda godzina pracy, trud i wysiłek, które mu ofiarowałeś, służą tobie samemu. To dalszy rozwój Łodzi – miasta, w którym żyjesz.” Muzyka.

TYŁÓWKI Czarna plansza, biały napis: 1. KONIEC Muzyka.

Słowa kluczowe:

BASEN ANILANA (ŁÓDŹ, POLSKA)
CHOJEŃSKI KLUB SPORTOWY (ŁÓDŹ, POLSKA)
KOŚCIUSZKO, TADEUSZ (1746-1817) - POMNIKI - POLSKA - ŁÓDŹ
ŁÓDŹ (POLSKA)
MARCHLEWSKI, JULIAN (1866-1925) - POMNIKI - POLSKA - ŁÓDŹ
MONIUSZKO, STANISŁAW (1819-1872) - POMNIKI - POLSKA - ŁÓDŹ
MUZEUM HISTORII RUCHU REWOLUCYJNEGO (ŁÓDŹ, POLSKA)
PARK IM. ADAMA MICKIEWICZA (ŁÓDŹ, POLSKA)
PARK NA MŁYNKU (ŁÓDŹ, POLSKA)
PARK NA ZDROWIU (ŁÓDŹ, POLSKA)
PARK SIELANKA (ŁÓDŹ, POLSKA)
PLAC WOLNOŚCI (ŁÓDŹ, POLSKA)
POMNIK
PRACA SPOŁECZNA
PRL
SOCJALIZM
SPOŁECZNY FUNDUSZ BUDOWY SZKÓŁ TYSIĄCLECIA
STAWY JANA (ŁÓDŹ, POLSKA)
TUWIM, JULIAN (1894-1953) - POMNIKI - POLSKA - ŁÓDŹ
WIDZEWSKIE SZKOŁY IM. TEKLI BOROWIAK W ŁODZI