Szczegóły materiału - Szkoła Filmowa w Łodzi

Nagroda doczesna

Informacje ogólne:

Identyfikator: NagrodaDoczesna
Typ materiału: Etiuda fabularna
Rok produkcji: 1951
Długość materiału: 00:07:12
Nośnik wyjściowy: kaseta BetaCam
Kolor: czarno-biały
Dźwięk: udźwiękowiony
Uwagi

Prawa autorskie:

Właściciele:: PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Opisy:

Adaptacja noweli Bolesława Prusa pt. „Nagroda doczesna”. Paweł pomaga znajdującemu się w trudnej sytuacji finansowej Gawłowi zdobyć pracę. Pełen wdzięczności mężczyzna wraz z rodziną przygotowuje dla niego prezent dziękczynny. Niespodzianka przynosi jednak nieoczekiwane skutki i zaprzepaszcza nadzieje adwokata na małżeństwo z bogatą wdową.

Twórcy:

Sekwencje:

CZOŁÓWKA Białe napisy na tle w kwiatowe wzory: 1. „Nagroda doczesna” wg. noweli B. Prusa 2. Scenariusz i realizacja Konrad Nałęcki Operator Stefan Matyjaszkiewicz 3. Kierownik Produkcji Donat Bilski Kierownik zdjęć Tadeusz Lubczyński Muzyka instrumentalna.

SEKWENCJA 1 Gaweł siedzi w biurze, za biurkiem, na którym znajdują się między innymi oprawiona w ramkę fotografia jego przyjaciela – Pawła i duże liczydło. Macza pióro w kałamarzu i zaczyna pisać list. W tym czasie do wyjścia przygotowuje się inny mężczyzna pracujący w tym samym pokoju; wyciąga z szafy swój kapelusz, zakłada go i żegna się z Gawłem. Bohater osusza gotowy list. Zbliżenie listu: Gaweł dziękuje w nim przyjacielowi Pawłowi za pomoc w uzyskaniu pracy, nazywa go ich zbawcą i dobrodziejem, zastanawia się też, jak spłaci ten dług, zwłaszcza, że Paweł naraził się wówczas dla niego na katar i wyrzekł poobiedniej drzemki. Muzyka instrumentalna.

SEKWENCJA 2 Retrospekcja. Pada deszcz, Gaweł stoi przed wysoką bramą, spoglądając w górę, po czym odwraca i kieruje się na drugą stronę ulicy. Staje przed drzwiami, na których widnieje nazwisko Pawła Dobroczyńskiego. Waha się, składa parasol, ściąga kapelusz. W tym samym czasie za drzwiami mieszkania Paweł drzemie w bujanym fotelu. Ujęcia śpiącego Pawła przeplatane są z kadrami ukazującymi treść jego snów – wykwintne potrawy na talerzu oraz kobietę. Budzi go głośny dźwięk dzwonka do drzwi - to dzwoni Gaweł. Zaspany Paweł, poprawia szlafrok i wychodzi z pokoju otworzyć drzwi. Muzyka instrumentalna.

SEKWENCJA 3 Akcja powraca do sekwencji 1. Kadr wypełnia zbliżenie listu napisanego przez Gawła. Siedzący za biurkiem bohater składa list. W kolejnym ujęciu przy długim stole w jadalni siedzą jego cztery małe córki oraz żona. Mężczyzna przygląda się z zadowoleniem pracom plastycznym wykonywanym przez dzieci. Całuje najmłodszą córkę oraz dłoń haftującej żony. Wskazuje na oprawioną w ramkę fotografię Pawła wiszącą na ścianie. Muzyka instrumentalna.

SEKWENCJA 4 Biuro adwokata Pawła. Paweł siedzi za biurkiem w swoim gabinecie, zajęty dokumentami. Do pomieszczenia wchodzi kamerdyner i wręcza mu wizytówkę klientki, na którym napisano: „W wiadomej W.P. sprawie spadku po Śp. moim mężu. Uśmiechając się szeroko Paweł wstaje z fotela i przygotowuje się do przyjęcia klientki. Na ścianie, pomiędzy zasłonami, wisi duży obraz. Kamerdyner wprowadza do środka kobietę i wychodzi. Kiedy bohater sięga po księgę leżącą na biurku, kobieta dotyka jego dłoni. Mężczyzna, zawstydzony odsuwa się, ona jednak uśmiecha się i patrzy na niego wymownie. Paweł jest zakłopotany i wpatruje się w zdobienia na suficie przedstawiające amorki. Muzyka instrumentalna.

SEKWENCJA 5 O zmroku Paweł przegląda się w lustrze przy blasku świec; wypina pierś, gładzi kamizelkę, ćwiczy pozę zapraszania damy do tańca, wyjmuje kwiat z wazonu i ćwiczy jego wręczanie. Następnie odkłada kwiat do wazonu i nachyla się, żeby go powąchać i pocałować. Muzyka instrumentalna.

SEKWENCJA 6 Kancelaria Pawła. Adwokat przegląda dokumenty za biurkiem. Kiedy kamerdyner wręcza mu bilecik, zrywa się natychmiast, odkłada papiery i przygotowuje się do przywitania klientki. Zbliżenie karteczki, na której napisano: „W celu ostatecznego zlikwidowania spadku po Ś.P. moim mężu. Elegancko ubrana kobieta wchodzi i siada na fotelu, bohater nerwowo dotyka pliku dokumentów. Seria ujęć ukazujących naprzemiennie wydarzenia z perspektywy Pawła i Gawła, dopóki obaj nie spotkają się w gabinecie tego drugiego. Mieszkanie Gawła. Obok wiszącej na ścianie podobizny Pawła gromadzi się rodzina Gawła i odprowadza go do wyjścia. Mężczyzna całuje jedną z córek, po czym odbiera od żony przewiązane wstążką pudło (zawierające zapewne prezent dla jego dobroczyńcy Pawła) i spogląda raz jeszcze na fotografię. Tymczasem Paweł znów nerwowo przekłada dokumenty, podczas gdy kobieta patrzy na niego wymownie. Gaweł wsiada do powozu, trzymając kapelusz wysoko w dłoni; uśmiecha się, spoglądając w górę, w kierunku znajdującej się poza kadrem rodziny. Nagle powóz rusza. Gabinet adwokata. Zbliżenie twarzy Pawła w momencie, kiedy podnosi wzrok na kobietę, która ze spuszczonym wzrokiem bawi się zalotnie rękawiczką. Gdy ich spojrzenia wreszcie się spotykają, mężczyzna wstaje. Zbliżenie twarzy kobiety przyglądającej mu się z uśmiechem. Gaweł podchodzi do niej, klęka i całuje dłonie kobiety. Wtem drzwi gabinetu otwierają się – mimo protestów służącego, Gaweł wchodzi do środka, trzymając pudło. Kobieta zrywa się z fotela i wybiega z gabinetu, wytrącając mu z rąk pudło, które upada na ziemię. Paweł wstaje i podchodzi do klęczącego na ziemi i rozwiązującego wstążkę Gawła, którego cylinder i laska leżą obok niego na podłodze. Mężczyzna wyciąga z pudła dużą poduszkę, na której wyhaftowano napis: „Pamiątka przerwanego snu 13.11.1873” i podsuwa ją Pawłowi. Zbliżenie poduszki, którą Gaweł obraca po chwili na drugą stronę – wówczas ukazuje się kolejny napis: „Cnota bywa niekiedy nagradzana w tym życiu”. Muzyka instrumentalna.

TYŁÓWKI Biały napis na tle tapety w kwiatowe wzory: 1. Koniec Muzyka instrumentalna.

Słowa kluczowe:

ADAPTACJE FILMOWE
ADWOKAT
DRZEMKA
HAFT
NAGRODA DOCZESNA
PODUSZKA
PODZIĘKOWANIE
PRACA
PREZENT
PRUS, BOLESŁAW (1847-1912)
SEN
WDZIĘCZNOŚĆ