Informacje ogólne:

Identyfikator 
Obowiazek
Typ materiału 
Etiuda fabularna
Rok produkcji 
1949
Długość materiału 
00:06:26
Nośnik wyjściowy 
kaseta BetaCam
Kolor 
czarno-biały
Dźwięk 
udźwiękowiony
Uwagi 

Prawa autorskie:

Właściciele:
PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Obowiązek

Opisy:

Adaptacja noweli Władysława Rymkiewicza pt. „Rafał z lasu”. II wojna światowa, okupowana Warszawa. Partyzant przyprowadza do szpitala rannego Żyda, którego uratował z transportu. Usiłuje przekonać polskiego chirurga, aby zoperował złamaną nogę mężczyzny. Lekarz początkowo odmawia narażania się na niebezpieczeństwo, zmienia jednak zdanie, kiedy na jego oczach Gestapo obchodzi się okrutnie z polskim aresztowanym chłopakiem.

Sekwencje:

SEKWENCJA 1 Przy oknie szpitala stoją dwaj mężczyźni, patrząc przez nie w dół i nasłuchując dźwięków wyjącej syreny. Jeden z nich pomstuje na Niemców, podejrzewając, że ruszają na kolejną obławę; drugi dodaje, że zapewne szukają partyzantów, którzy odbili transport z Żydami. Sprzątaczka Krawczykowa rozsuwa zasłony przy drugim oknie, podchodzi do wiadra i moczy ścierkę w wodzie. Kiedy zauważa przechodzącego korytarzem lekarza, biegnie, wołając za nim. Pyta, co z jej synem; w odpowiedzi słyszy, że za godzinę musi zabrać go do domu. Doktor pyta, kto go tak poharatał, kobieta powtarza więc to, co usłyszała od chłopaka – że spadł z pociągu, wracając od swojej dziewczyny. Oboje mają co do tego wytłumaczenia wątpliwości. Podczas gdy rozmawiają, na drugim planie pojawia się mężczyzna prowadzący wspierającego się na drewnianej kuli rannego z obandażowaną nogą. Lekarz wraca do swojego gabinetu, przecierająca stolik Krawczykowa i pacjenci rozmawiający wcześniej przy oknie oglądają się na nowo przybyłych. Mężczyzna prowadzi rannego do krzesła, aby odpoczął, po czym kieruje się do gabinetu doktora. Kula upada na ziemię, podnosi ją przechodzący korytarzem jasnowłosy mężczyzna. Kiedy odchodzi, słyszy nagle głosy dwóch Niemców, zatrzymuje się, odwraca i daje ręką znak rannemu aby się schował. Udając, że kuleje, powoli posuwa się naprzód, jednak zostaje zatrzymany. Jeden z niemieckich żołnierzy pyta go, gdzie jest niemiecki lekarz, po czym odchodzi we wskazanym kierunku. Mężczyzna mówi, że lekarz „wyciągnął kopyta” na froncie. Ranny opiera się o kulę i zagląda do leżącego na stoliku „Kuriera Warszawskiego”. Znajduje się w niej ogłoszenie informujące o wypłacanej przez komendę Sicherheitspolizei i SD nagrodzie w wysokości 10 000 zł za wskazanie miejsca pobytu ukrywającego się Żyda lub osób podejrzanych o udzielanie im pomocy. Ranny odkłada gazetę z pochmurną miną, jego wzrok spotyka podejrzliwe spojrzenie sprzątaczki myjącej okno. Przechodząca korytarzem pielęgniarka wita się z Krawczykową, ta zatrzymuje ją; rozmawiają przyciszonymi głosami. Następnie pielęgniarka podchodzi do rannego i pyta go, skąd się tu wziął. Muzyka instrumentalna.
SEKWENCJA 4 W gabinecie lekarskim partyzant wciąż usiłuje przekonać chirurga do udzielenia pomocy rannemu. Powtarza, że będzie mógł go zoperować tylko wówczas, gdy Rasse się zgodzi. Sfrustrowany mężczyzna poddaje się i rzuca na odchodne, że nie może sobie pozwolić na wizytę u innego doktora. Gdy drzwi się zamykają, lekarz podnosi wzrok znad dokumentów, wstaje, chowa do kieszeni kitla stetoskop i wychodzi z gabinetu na korytarz. Odchodzący partyzant odwraca się podchodzi do niego z uśmiechem, szczęśliwy, że doktor jednak zdecydował się pomóc. Chirurg spogląda jednak na czekającego rannego i orientuje się, że ten jest Żydem. Przerażony, ruga mężczyznę za sprowadzenie na niego niebezpieczeństwa. Ten odpowiada mu, że przyprowadził człowieka, którego wieziono na wykończenie, a doktor musi mu pomóc. Sfrustrowany lekarz tłumaczy, że o ósmej przychodzą do szpitala Niemcy. Partyzant przekonuje, że zdążą – wystarczy im pół godziny. Doktor próbuje uświadomić mu skalę niebezpieczeństwa i wymawia się, przypominając, że jest tylko człowiekiem. Mężczyzna łapie go za słowo – skoro jest człowiekiem i lekarzem, jest to jego obowiązek. Nagle podbiega do nich pielęgniarka, która rozmawiała wcześniej z rannym. Informuje przełożonego, że Gestapo zabrało syna Krawczykowej. Wszyscy troje przysłuchują się okrzykom Niemców; chirurg kładzie rękę na ramieniu partyzanta. Sprzątaczka biegnie do syna, którego gestapowcy ciągną za sobą po schodach i krzyczy, aby go puścili; z góry akcji przygląda się niemiecki lekarz, paląc papierosa. Gestapo odpycha kobietę i wyprowadza Krawczyka. Bohaterowie wymieniają spojrzenia. Doktor zwraca się do pielęgniarka z prośbą o gips do usztywnienia podudzia, bandaże oraz doprowadzenie chorego na salę operacyjną. Kobieta odchodzi. Chirurg zdejmuje okulary i patrząc na Żyda, mówi, że będzie to jego ostatnia operacja w tym szpitalu . Wyraża nadzieję, że jego umiejętności przydadzą się partyzantce. Muzyka instrumentalna.

Słowa kluczowe:

  • ADAPTACJA FILMOWA

  • CHIRURG

  • GESTAPO

  • HOLOCAUST

  • II WOJNA ŚWIATOWA - POLSKA

  • KURIER WARSZAWSKI

  • LEKARZ

  • PARTYZANT

  • PIELĘGNIARKA

  • RAFAŁ Z LASU - OPOWIADANIE

  • RYMKIEWICZ WŁADYSŁAW (1900-1983)

  • SŁUŻBA BEZPIECZEŃSTWA SS

  • SZPITAL

  • WOJNA ŚWIATOWA (1939-1945)

  • WOJNA ŚWIATOWA (1939-1945) RUCH OPORU

  • ZŁAMANIE NOGI

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej Polityce Prywatności.
Akceptuję pliki cookies z tej strony
x