Szczegóły materiału - Szkoła Filmowa w Łodzi

Proces

Informacje ogólne:

Identyfikator: Proces
Typ materiału: Etiuda dokumentalna
Rok produkcji: 1957
Długość materiału: 00:08:00
Nośnik wyjściowy: taśma 35mm
Kolor: czarno-biały
Dźwięk: udźwiękowiony
Uwagi

Prawa autorskie:

Właściciele:: PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Opisy:

Film opowiada o miasteczku, Nowym Warpnie pod Szczecinem, które pustoszeje i ulega degradacji. Likwidowane są sklepy i lokalne zakłady pracy. Proces nie tylko portretuje miasteczko, ale także pyta jego mieszkańców o obecną sytuację i o perspektywy na przyszłość.

Twórcy:

Sekwencje:

CZOŁÓWKA Tablica z rozkładem jazdy pociągów (godziny i nazwy miejscowości), na niej plansze: 1. Proces 2. Scenariusz i realizacja: Henryk Kluba; zdjęcia: Danuta Feret 3. Kierownik zdjęć: Grzegorz Woźniak; asystent: Jerzy Woźniak 4. Produkcja: PWSF 1956/57 Ujęcie na przekładane usztywniane strony z rozkładem jazdy.

SEKWENCJA 1 Ujęcie na mężczyzn stojących w kolejce do kasy na dworcu kolejowym. W ścieżce dźwiękowej męski głos prosi o bilet do Nowego Warpna. Kasjerka widoczna w okienku odpowiada, że nie ma takiej stacji (jedynie do Szczecina). Ujęcie na zegar dworcowy, plakat z reklamujący Szczecin oraz głośnik.

SEKWENCJA 2 Ujęcie na słupek z numerem 47, w tle dźwięk pociągu. Widok ślad po nieistniejącym już torowisku, następne na nieczynny dworzec kolejowy. Zbliżenie na ścianę budynku z szyldem „Zwyciężymy w boju” (niegdyś hotel). Ujęcie na fasadę opuszczonego budynku ratusza z charakterystycznym murem pruskim. Ulica Pryncypalna – opuszczone domy straszące powybijanymi oknami. W środku jednego z domów gołe ściany poza pojedynczą zniszczoną kanapą, schody z uszkodzoną barierką. Widok na zarośnięte chwastami podwórze. Okiennica porusza się ze skrzypieniem na wietrze. Ujęcie z góry na miasteczko. Monolog z offu: Narrator mówi, że tędy niegdyś jeździły pociągu do Nowego Warpna, następnie opisuje szczegółowo co widać w kadrze. W kontraście do tego, co widać (opuszczonych zniszczonych domów) opowiada jak dawniej wyglądało miasteczko – jak tętniło w nim życie i jak żyło się mieszkańcom.

SEKWENCJA 3 Przebitka na logo Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie. Ujęcie zza pleców mężczyzny zakładającego okulary, w domyśle: członka Rady. Przebitka na robotników niosących narzędzia. Ujęcia na plecy mężczyzny korzystającego z dwóch słuchawek telefonicznych. Kobieta pakuje sprzęt do ciężarówki. Ujęcie z dołu na plecy palącego mężczyzny. Zbliżenie na szczecińską tablicę rejestracyjną ciężarówki, do której ładowane są sprzęty likwidowanych zakładów. Szybko zmontowane ujęcia na migający napis „Nie wchodzić”, szybko przerzucane kartki, widok zapinanego segregatora, ponownie migający napis, segregatory z impetem ustawiane na półce, plecy palącego mężczyzny i dwóch pozostałych. Widok z góry na pustą salę obrad: na dwóch stołach porozrzucane kartki papieru. Szybko zmontowane ujęcia na migający napis, wodę sodową nalewaną do szklanki, tynk odpadający znad framugi okiennej. Mężczyzna, zapewne szabrownik odłupuje kafelki z pieca. Widok na potłuczone kafelki na schodach, następnie na dwóch mężczyzn niosących ramy okienne. W ścieżce dźwiękowej fragmenty rozmów (także telefonicznych) dotyczących likwidacji tartaku w Nowym Wapnie, jako placówki deficytowej. W innych fragmentach pojawiają się informacje o likwidacji zakładu fryzjerskiego, przekazywania dóbr państwowych z nieistniejących już zakładów produkcyjnych. W tle oklaski z posiedzenia Rady Narodowej. Monolog z offu: Narrator mówi o odgórnej decyzji władz likwidującej przemysł w Nowym Warpnie w wyniku czego cały park maszynowy i cenne przedmioty wywożone są do Szczecina. To, co pozostawiono, zostaje rozszabrowane przez miejscowych.

SEWENCJA 4 Zbliżenie na mężczyznę, który przedstawia się jako Stanisław Kańduła, pracownik warsztatów szkutniczych. Ujęcia na mężczyzn pracujących przy budowie łodzi rybackich. Ujęcia na stocznię od zewnątrz, na deski oznakowane logiem Hajnówka, na nieczynne maszyny – niektóre z nich rdzewieją na zewnątrz. Plenerowe ujęcia na fragmenty dawnych konstrukcji i wyposażenia drugiej stoczni. Widoki na fasady pustych budynków. Monolog z offu: Mężczyzna przedstawiony jako Stanisław Kańduła opowiada o swojej pracy - stocznia mogłaby się lepiej rozwijać, ale zamknięcie lokalnego tartaku sprawia, że drewno do budowy kutrów trzeba sprowadzać aż z Hajnówki. Opowiada, jak zamknięto drugą stocznię, mleczarnię i młyn co spowodowało bezrobocie wśród mieszkańców.

SEKWENCJA 5 Zbliżenie na mężczyznę: Jerzy Muklewicz, bosman samodzielnego portu w Nowym Wapnie. Ujęcie na dwie łodzie rybackie na wodzie i mężczyzn przy połowie. Widok na miasteczko od strony Zalewu Szczecińskiego, zbliżenie na jedną z łódek. Mężczyzna przesypuje ryby z łodzi do skrzyń. Ujęcie na sieci rybackie, brzeg zalewu, szuwary, pomost. Monolog z offu: Bosman opowiada o tym, iż w porcie znajduje się ledwie kilka łodzi rybackich, co nie pozwala na rozwój spółdzielni. Marzy o przywróceniu koncesji na samodzielne połowy dla rybaków, które mogłyby przywrócić ruch w porcie. Póki co nie ma na to jednak szans z powodu braku łodzi rybackich.

SEKWENCJA 6 Zbliżenie na kobietę: Stanisława Kolasa, gospodyni domowa „przy mężu”. Widok na ludzi stojących w kolejce po chleb, przebitka na nieczynnie piece zamkniętej piekarni, na szyld opuszczonego sklepu z wędlinami. Widok na nieużywany sprzęt w zamkniętym zakładzie fryzjerskim. Ujęcie na stare znaki drogowe, opustoszałe ulice. Ujęcie z góry na miasteczko. Monolog z offu: Stanisława Kolasa mówi o problemach z zaopatrzeniem, które zaczęły się, gdy zamknięto piekarnię i lokalne prywatne sklepiki. Pozamykano większość zakładów i miejsc świadczących usługi– zarówno prywatnych, jak i państwowych. Po zamknięciu miejsc pracy odeszli stąd ludzie. Wiele domów w miasteczku jest niezamieszkała i niszczeje.

SEKWENCJA 7 Przebitki na zapisane odręcznie lub maszynowo listy będące odpowiedzią na artykuł o Nowym Warpnie zamieszczony w „Po prostu”. Ujęcie ogólne miasteczka: słońce wychylające się zza chmur, budynki, jezioro, fragmenty sprzętów, zniszczone fasady, puste ulice. Ujęcie na pustą salę sądową, zbliżenia na poszczególne stanowiska (np. dla prokuratora, dla świadków, etc.). W ścieżce dźwiękowej różne osoby odczytują fragmenty listów – wszystkie są odpowiedzią na artykuł o „mieście w agonii”: piszący zainteresowani są przeprowadzką do miasteczka ze względu na obecne problemy mieszkaniowe. Monolog z offu: Narrator mówi o trudnej sytuacji miasteczek, które wymierają z powodu odgórnych, chybionych decyzji władz. Swoją kwestię narrator wypowiada coraz bardziej podniesionym tonem. Następnie narrator uspokaja się i rzeczowo przechodzi do opisu sali sądowej, w której powinien rozegrać się proces w obronie małych miasteczek.

TYŁÓWKA Czarne tło, na nim plansza z napisem „Koniec”.

Słowa kluczowe:

CIĘŻARÓWKA
DESKI
DWORZEC KOLEJOWY
DYGNITARZ
FRYZJER
JEZIORO
KOLEJKA (LUDZIE STOJĄCY W KOLEJCE)
ŁÓDKA
MIASTECZKO
OPUSZCZONE BUDYNKI
PIEC KAFLOWY
PODWÓRZE
PREZYDIUM WOJEWÓDZKIEJ RADY NARODOWEJ
PUSTE SKLEPY
ROBOTNIK
ROZKŁAD JAZDY
SALA OBRAD
SALA SĄDOWA
SEGREGATOR
SIECI RYBACKIE
STOCZNIA
SZKUTNIK
ULICA