Archiwum Filmowe

Szczegóły materiału

Słoneczna polana

Informacje ogólne:

Identyfikator 
Sloneczna_polana
Typ materiału 
Etiuda szkolna
Rok produkcji 
1950
Długość materiału 
00:11:43
Nośnik wyjściowy 
kaseta BetaCam
Kolor 
czarno-biały
Dźwięk 
udźwiękowiony
Uwagi 

Prawa autorskie:

Właściciele:
PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Słoneczna polana

Opisy:

Dokument inscenizowany przedstawiający historię małej Joli, wychowanki przedszkola „Słoneczna polana”. Dziewczynka, obserwując kolektywną pracę przedszkolaków na rzecz wiejskich dzieci, przestaje być samolubna i dołącza do czynu społecznego.

Twórcy:

Sekwencje:

CZOŁÓWKA Napisy na tle ujęć ukazujących dzieci w przedszkolu oraz podczas kuligu: 1. Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa PRZEDSTAWIA FILM DOKUMENTALNY 2. Słoneczna polana 3. SCENARIUSZ I REALIZACJA: Maria Olejniczak 4. ZDJĘCIA: Janusz Olejniczak 5. UDZIAŁ BIORĄ: Dzieci Przedszkola Elektrowni Łódzkiej Muzyka orkiestrowa
SEKWENCJA 1 Zima. Dzieci wsiadają do autobusu Przedszkola Elektrowni Łódzkiej „Słoneczna Polana”. Portrety uśmiechniętych dzieci. Dźwięk: śmiech dzieci, klakson autobusu. Monolog z offu: Matka jednej z dziewczynek, Joli, wyraża obawy, czy dobrze zrobiła posyłając córkę do przedszkola. Rodzice żegnają dzieci. Dzieci odwzajemniają gesty. Matka Joli patrzy na córkę. Samochód rusza. Jedzie ulicami miasta.
SEKWENCJA 2 Jola patrzy za okno samochodu. Monolog z offu: Narrator pyta Joli, czy lubi jeździć do przedszkola. Monolog ma formę konwersacji z przedszkolakami. Narrator zadaje pytanie i udziela odpowiedzi. Informuje, że przedszkolanka przygotowała dla dzieci niespodziankę – pokaz filmowy. Samochód parkuje przed budynkiem. Dzieci wybiegają na podwórko. Dzieci siedzą w prowizorycznej sali kinowej i oglądają film o pracy rodziców. Na ekranie wyświetlają się obrazki z budowy nowej linii elektrycznej na wsi. Monolog z offu: Przedszkolanka opowiada o filmie i wrażeniu, jakie elektryczność wywarła na wiejskich dzieciach. Dzieci przed ekranem klaszczą. Portrety rozradowanych dzieci. Chłopiec rozpoznaje na ekranie swojego ojca. Dźwięk: gwar dziecięcych rozmów, oklaski. Monolog z offu: Przedszkolanka komentuje sytuacje na ekranie, w której wiejska dziewczynka na ekranie podarowała robotnikowi lalkę w podziękowaniu za pracę. Pyta, czy dzieci w przedszkolu byłyby zdolne do takiej wdzięczności. Komentuje zachowania dzieci. Dzieci chowają zabawki pod ubranka. Przygląda im się przedszkolanka. Po projekcji dzieci zbiegają się wokół przedszkolanki. Trwa ożywiona dyskusja o filmie. Portrety dzieci. Monolog z offu: Przedszkolanka proponuje zrobić wiejskim dzieciom prezenty ze starych zabawek, które wcześniej trzeba naprawić. Portrety zastanawiających się dzieci. Następnie stojący w grupie chłopiec się zgłasza. Nawołuje do oddania zabawek. Dzieci entuzjastycznie przystają na propozycje. Monolog z offu: Przedszkolanka gratuluje dzieciom pomysłu. Zatroskana twarz Joli. Monolog z offu: Przedszkolanka pyta Joli, czy dołączy do innych dzieci.
SEKWENCJA 3 Dzieci w przedszkolu odświeżają stare zabawki. Piorą ubranka. Chłopiec młoteczkiem reperuje kolejkę. Jola bawi się lalką w wózeczku. Inne dzieci naprawiają stare zabawki. Monolog z offu: Przedszkolanka komentuje zachowanie dziewczynki. Jola obserwuje inne dzieci. Zaczyna nakładać udawany makijaż swojej lalce (bliski plan na lalkę). Inne dzieci malują, piorą brudne fartuszki, wyżymają i prasują. Inni obierają warzywa i wyrabiają ciasto, szyją na małych maszynach Singera. Towarzyszy im przedszkolanka. Monolog z offu: Przedszkolanka zastanawia się, jak włączyć Jolę do wspólnych prac. Wpada na pomysł. Przedstawia go. Przedszkolanka namawia Jolę, by zajęła się jedną z zepsutych lalek. Jola po chwili niepewności wreszcie się zgadza. Uśmiechnięta odbiera od przedszkolanki lalkę. Portret rozradowanej Joli. Dźwięk: gwar dziecięcych rozmów i śmiechy. Muzyka orkiestrowa.
SEKWENCJA 4 Jola prasuje ubranko. Nalewa gorącą wodę do miski i pierze. Monolog z offu: Przedszkolanka komentuje działania Joli. Podczas gdy Jola pierze ubranko chłopiec na drugim ubranku zostawia żelazko. Ubranko się przypala. Jola jest smutna. Pracuje jednak dalej. Uśmiechnięte dzieci przy pracy. Jola ubiera lalkę. Ubraną zabiera do swojego wózeczka i umieszcza razem ze starą lalką. Monolog z offu: Przedszkolanka uważa, że Jola nie zrozumiała sensu pracy. Zastanawia się, czy Jola ostatecznie odda zabawkę. Przedszkolanka odbiera od dzieci naprawione zabawki. Patrzy, czy Jola odda swoją. Dziewczynka podbiega do wózeczka. Ostatecznie oddaje obie lalki. Monolog z offu: Przedszkolanka pozwala Joli zachować jedną z lalek. Dziewczynka zatrzymuje tę, którą sama naprawiła. Monolog z offu: Przedszkolanka cieszy się, że dziecko ceni wartość własnej pracy. Szczęśliwe dzieci całują Jolę. Muzyka orkiestrowa.
SEKWENCJA 5 Dzieci w saniach bawią się instrumentami muzycznymi. Bliskie plany radosnych dzieci, furmana, konia w zaprzęgu. Monolog z offu: Przedszkolanka mówi o sensie wspólnej pracy i włączeniu Joli w grupę przedszkolaków. Sanie ruszają sprzed budynku przedszkola. Dzieci bawią się. Jest wśród nich Jola. Muzyka orkiestrowa.
TYŁÓWKI Napis: Koniec.

Słowa kluczowe:

  • CZYNY SPOŁECZNE

  • DZIECI

  • EDUKACJA

  • ELEKTRYFIKACJA

  • KLASA ROBOTNICZA

  • ŁÓDŹ

  • PRZEDSZKOLE

  • SOCJALIZACJA

  • WIEŚ

  • ZABAWA

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies
Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu końcowym. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies. Więcej szczegółów w naszej Polityce Prywatności.
Akceptuję pliki cookies z tej strony
x