Szczegóły materiału - Szkoła Filmowa w Łodzi

Stare kobiety

Informacje ogólne:

Identyfikator: Stare_kobiety
Typ materiału: Etiuda dokumentalna
Rok produkcji: 1983
Długość materiału: 00:06:43
Nośnik wyjściowy: taśma 35mm
Kolor: czarno-biały
Dźwięk: udźwiękowiony
Uwagi

Prawa autorskie:

Właściciele:: PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Opisy:

Film opowiada o starych kobietach - pensjonariuszkach domu pomocy społecznej. Trzy kobiety wspominają swoje doświadczenia ze młodości: poznanie przyszłego męża, dzień ślubu, nieudane małżeństwo. Staruszki zmierzające do kresu życia szukają oparcia w modlitwie.

Twórcy:

Sekwencje:

CZOŁÓWKA Biała plansza, czarny napis: 1. STARE KOBIETY

SEKWENCJA 1 Dom Pomocy Społecznej. Dwa ujęcia przedstawiające wysoki budynek. Jazda kamery długim pustym korytarzem; po obu jego stronach znajdują się drzwi do pokojów, wzdłuż ścian zamontowano drewniane poręcze. Na końcu korytarza widać dwuskrzydłowe drzwi. Seria pięciu statycznych, portretowych ujęć ukazujących za każdym razem inne starsze kobiety. Ujęcia te przeplatane są powracającą jazdą kamery długim pustym korytarzem. Dźwiek 100% - odgłosy tykającego zegara.

SEKWENCJA 2 Seria trzech statycznych ujęć, w których starsze kobiety siedzą przed kamerą i opowiadają historie ze swojej młodości. Wypowiedzi te przeplatane są innymi statycznymi ujęciami: klatki schodowej i pustego korytarza. Pierwsza kobieta opowiada, jak poznała swojego przyszłego męża, gdy oboje pracowali w lagrze. Druga wspomina dzień ślubu. Trzecia mówi o nieudanym małżeństwie z mężczyzną, którego trudny charakter doprowadził ostatecznie do ich rozstania. Ostatnie ujęcie przedstawia korytarz, na końcu którego widać sylwetkę stojącej nieruchomo staruszki.

SEKWENCJA 3 Seria starych fotografii portretowych przedstawiających młode kobiety. Muzyka taneczna z gramofonu.

SEKWENCJA 4 Seria ujęć ukazujących sale, w których znajdują się łóżka pensjonariuszek. Na stolikach stoją święte obrazki, a także różańce, okulary, zdjęcia Jana Pawła II. Kobiety siedzą lub leżą w swoich łóżkach, jedna z nich je zupę. Zbliżenie zwiędłych nieco jabłek leżących na parapecie. Zbliżenie dłoni starszej pani, która powoli wspomagając się laską idzie wzdłuż korytarza w stronę okna. Ujęcie inne starszej pani siedzącej na łóżku w pokoju. Ostatnie ujęcie ukazuje staruszkę z poprzedniego ujęcia idącą powoli środkiem korytarza w kierunku obiektywu kamery. Monolog z offu: Wymawiane szeptem słowa modlitwy „Ojcze nasz”.

TYŁÓWKA: Czarne plansze, białe napisy; w tle odgłosy kroków staruszki: 1. reżyseria BOGDAN KOWALIK 2. operator JAROSŁAW MAZUR 3. kierownik produkcji Zbigniew Domżał 4. montaż Magda Nartowska dźwięk Jan Silczak Marcin Błażejewski 5. opieka pedagogiczna Kazimierz Karabasz PWSFTViT 83

Słowa kluczowe:

DOM POMOCY SPOŁECZNEJ
KOBIETA
SAMOTNOŚĆ
STAROŚĆ
STARSZA KOBIETA
STARUSZKA
WSPOMNIENIA Z MŁODOŚCI