Szczegóły materiału - Szkoła Filmowa w Łodzi

Świeca

Informacje ogólne:

Identyfikator: Swieca
Typ materiału: Etiuda fabularna
Rok produkcji: 1959
Długość materiału: 00:09:21
Nośnik wyjściowy: taśma 35mm
Kolor: czarno-biały
Dźwięk: udźwiękowiony
Uwagi

Prawa autorskie:

Właściciele:: PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Świeca

Opisy:

Gdy dziewczynka odkrywa romans matki, postanawia dać kochankowi nauczkę.

Twórcy:

Reżyseria (Lidia Zonn)

Sekwencje:

Sekwencja 1 Off: instrument strunowy (w rodzaju bałałajki lub lutni). Wiejskie gospodarstwo w nocy (wydaje się, że to makieta). W jednym z okien pali się światło. Wnętrze pokoju – na ścianie obrazek z Matką Boską, łóżko, szafka, na której stoi bukiet kwiatów, obok leżą książeczka do nabożeństwa, Pamiątka Pierwszej Komunii i świeczka przewiązana wstążką. Przy szafce klęczy dziewczynka, która odmawia różaniec. W innym pomieszczeniu kobieta stoi przed lustrem i wiąże szlafrok. Czesze włosy. Dziewczynka odmawia różaniec, wpatrując się w płonącą świeczkę. Przerywa modlitwę, gdy słyszy szczekanie psa i gwizdanie. Półzbliżenie: twarz dziewczynki, która nasłuchuje odgłosu skrzypiących drzwi. Obrazek Matki Boskiej na ścianie. Dziewczynka trzyma różaniec w dłoniach i wpatruje się w obraz. Słyszy kroki i szczekanie psa. Robi znak krzyża.

Sekwencja 2 Do drzwi wejściowych podchodzi kobieta. Otwiera dolny zamek, natomiast górny pozostawia na łańcuchu. Ktoś naciska na klamkę i próbuje otworzyć drzwi, ale łańcuch się napina. Na szczycie schodów, w cieniu, stoi dziewczynka. Dłoń przybysza przesuwa się po łańcuchu. Zbliżenie: twarz kobiety, która wpatruje się w drzwi. Podchodzi do nich i wpuszcza do środka mężczyznę. Mówi, żeby się nie bał, pyta, czy myślał, że to jej „staruszek”. Mężczyzna nie jest zadowolony z tego żartu. Kobieta całuje go w policzek i prowadzi do pokoju. Mówi, że to wszystko przez mężczyznę, bo za długo kazał jej czekać. Zamyka drzwi. Dziewczynka idzie po cichu schodami w dół. Podgląda parę przez dziurkę od klucza. Para stoi przed lustrem. Kobieta obejmuje mężczyznę i pyta, czy jeszcze się na nią gniewa. Mężczyzna zaprzecza. Kobieta targa jego włosy i odchodzi. Mężczyzna ogląda się za nią. Poprawia fryzurę w lustrze. Kobieta gasi świecę i pyta mężczyznę, czy na pewno nikt go nie widział. Mężczyzna przysięga, że nikt. Podsłuchująca dziewczynka odchodzi od drzwi do pokoju i wychodzi z domu. Kobieta uruchamia muzykę z gramofonu. Słychać włoską piosenkę. Kobieta powoli podchodzi do mężczyzny. Mężczyzna wstaje i odpala papierosa z płomienia w lampie. Kobieta prosi, by zostawił papierosa. Mężczyzna nadal pali, więc kobieta wyciąga papierosa z jego ust i gasi. Para namiętnie się całuje.

Sekwencja 3 Off: c.d. piosenki. Kobieta budzi się obok mężczyzny. Dotyka jego twarzy. Mówi, że „jutro Zygmunt jedzie do miasta”. Przez okno parę podgląda dziewczynka.

Sekwencja 4 Kobieta wyciera ręce w fartuch. Przy stole siedzi dziewczynka – ojciec pyta ją, czy płakała. Prosi, by opowiedziała, co się stało. Odjazd kamery. Ojciec dziewczynki ma pas z nabojami i karabin, na ścianie wiszą poroża. Kobieta odbiera od mężczyzny sprzęt i upolowane ptaki. Mężczyzna pyta, czy Alina była niegrzeczna. Kobieta zaprzecza. Odwiesza rzeczy męża na wieszak. Zwraca uwagę, by mężczyzna wieczorem ubrał się cieplej (w „szynel”), bo zmarznie „w samym mundurze”. Mężczyzna siada przy stole. Rozmawia z żoną, jednocześnie wpatrując się intensywnie w córkę. Dziewczynka wstaje od stołu. Kobieta rozkłada na stole talerze i sztućce. Mężczyzna patrzy na żonę. Kobieta pyta córkę, czy zje zupę z tatą. Dziewczynka stanowczo odmawia. Stoi tyłem do rodziców i bawi się wnykami, które przyniósł ojciec. Wnyki zamykają się, a dziewczynka w ostatniej chwili zabiera rękę. Ojciec podbiega do niej. Mówi, że mogła sobie zrobić krzywdę. Dziewczynka zaczyna nucić melodię. Jej matka kroi chleb, zwraca uwagę na melodię. Przygląda się córce. Mężczyzna prosi o konkretne danie na jutrzejszy obiad. Kobieta mówi, że mężczyzna musi pojechać do miasta po produkty. Podchodzi do pieca i próbuje gotującej się na piecu zupy. Mężczyzna ogląda tusze ptaków i mówi, że on nie umie kupować. Kobieta odpowiada, że w takim razie nie będzie miał takiego obiadu, jaki lubi. Mężczyzna proponuje, by żona pojechała z nim. Odjazd kamery. Kobieta nie zgadza się i mówi, że „nie ma czasu”. Mężczyzna z irytacją stwierdza, że żona „nigdy nie ma czasu”. Zdenerwowany siada przy stole. Kobieta tłumaczy, że nie może zostawić domu. Mężczyzna nie odpowiada. Kobieta nalewa zupę do talerza i zauważa, że nie ma kto zostać z Aliną. Jej mąż zgadza się z nią. Alina opowiada, że może zostać sama. Matka obraca się w jej stronę i mówi, że „nikt jej o zdanie nie pytał”. Dziewczynka zdecydowanie powtarza, że może zostać sama. Matka mówi, że ma się nie wtrącać. Ojciec prosi, by Alina powiedziała, co się z nią dzieje. Dziewczynka zaczyna mówić, ale kobieta zwraca się do męża, że jednak z nim pojedzie, skoro ich córka chce zostać sama. Stawia przed mężem talerz zupy. Mężczyzna zgadza się i mówi, że „córka leśnika powinna być dzielna”.

Sekwencja 5 Wiejskie gospodarstwo w nocy (jak w sekwencji nr 1 – wydaje się, że to makieta). W jednym z okien pali się światło. Off: instrument strunowy (w rodzaju bałałajki lub lutni). Przed lustrem stoi Alina. Ściąga wstążki z włosów. Rozplątuje warkocze. Rozczesuje włosy grzebieniem. Układa włosy, wpatrując się w lustro. Otwiera szufladkę w toaletce. Szuka w niej czegoś. Po chwili wyciąga album, w którym znajdują się fotosy gwiazd filmowych. Kładzie się na łóżku i ogląda go. W tle słychać szczekanie psa i gwizdanie. Zbliżenie: prowizoryczny wizjer w drzwiach, w który ktoś puka. Następnie ręka próbuje zdjąć łańcuch w drzwiach – jednak trafia na wnyki, które się zatrzaskują. Słychać krzyk ranionego kochanka. Twarz dziewczynki jest niewzruszona. Ręka próbuje wydostać się z wnyków. Dziewczynka pozostaje niewzruszona. Kochanek jej matki wali z wściekłością drugą ręką w drzwi i krzyczy. Na to wszystko patrzy Alina z okna obok. Gasi świecę stojącą w oknie. Ściemnienie.

Słowa kluczowe:

DZIECKO
GOSPODARSTWO
LEŚNICZY
MAŁŻEŃSTWO
PIES
ROMANS
RÓŻANIEC
WIEŚ
ZDRADA