Szczegóły materiału - Szkoła Filmowa w Łodzi

Zofia i Ludmiła

Informacje ogólne:

Identyfikator: Zofia_i_Ludmila
Typ materiału: Etiuda dokumentalna
Rok produkcji: 1971
Długość materiału: 00:08:44
Nośnik wyjściowy: taśma 35mm
Kolor: czarno-biały
Dźwięk: udźwiękowiony
Uwagi

Prawa autorskie:

Właściciele:: PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Opisy:

Dokumentalny zapis codzienności dwóch romskich dziewczynek — Zofii i Ludmiły. Dzieci nie są lubiane przez kolegów w szkole, nie są akceptowane przez nauczycieli. Do szkoły chodzą więc tylko z obowiązku, a czas wolny spędzają wyłącznie we własnym towarzystwie.

Twórcy:

Sekwencje:

Sekwencja 1 Dzieci śpiewają piosenkę. Napis: Zofia i Ludmiła. Starszy mężczyzna z brodą przechyla filiżankę i wypija jej zawartość. Dziewczynka podaje bochen chleba. Zbliżenie uśmiechniętej dziewczynki. Kobieta ogryza kostki z mięsa. Mężczyzna rozmawia z dziewczyną odwróconą do widza plecami. Zdjęcie Indianina na zaniedbanej ścianie. Obok zdjęcia - kontakt, a nad kontaktem - obraz Matki Boskiej. Na ramie obrazu stoi zdjęcie i wizerunek Matki Boskiej Częstochowskiej. Jedna z kobiet pochyla się nad siedzącą dziewczynką i podaje jej talerz. Dziewczynka karmi małego chłopca łyżeczką. Kobieta i dziewczynka ogryzają skrzydełka kurczaka. Dźwięk 100%.

Sekwencja 2 Mężczyzna wychodzi z domu. W oknie stoi dziecko i je kanapkę. Słychać rżenie koni. Zbliżenie łba konia. Dwie dziewczynki oraz mężczyzna i kobieta obserwują konia. Koń biega. Dziewczynka ociera sobie twarz rękawem. Ludzie patrzą na konia. Dziewczynka patrzy na konia. Dźwięk 100%.

Sekwencja 3 Elementarz rozłożony na pulpicie. Ręka dziecka przesuwa palcem po literkach. Czyta fragmenty z elementarza. Twarz czytającej dziewczynki. Dzieci w ławkach. Nauczycielka pyta, dlaczego dziewczynki przyprowadziły brata do szkoły. Zosia wstaje odpowiada, że nie było nikogo w domu i dlatego z nimi przyszedł. Nauczycielka pyta, gdzie są rodzice. Dziewczynka odpowiada, że rodzice pojechali do Łodzi. Nauczycielka pyta dzieci, czy wolno przyprowadzać młodszego brata do szkoły. Zosia odpowiada, że nie wolno. Ujęcie dzieci w ławkach. Chłopiec stoi w ławce i odpowiada, że Zosia z Lodzią źle postąpiły, ponieważ kiedy będą pisały, to brat będzie im przeszkadzał. Inna dziewczynka stoi w ławce i odpowiada, że kiedy nauczycielka wyszła, to maluch się wygłupiał i rzucał żabką. Ujęcie Ludmiły, Zosi i ich brata w ławce. Dzieci donoszą, że kiedy pani wyszła, to brat dziewczynek zabrał torbę nauczycielki i z nią chodził po klasie. Zbliżenie twarzy ucznia, który mówi, że kiedy nauczycielka wyszła z sali, to brat się chował. Jedna z sióstr głaszcze i przytula chłopca. Portret jednej z uczennic w ławce. Jeden z uczniów mówi, ze nie wolno przyprowadzać małych dzieci. Dzieci zgłaszają się. Jedna z sióstr pyta, czy może iść do domu, bo brat śpi. Obok drugiej siostry w ławce śpi brat. Ujęcie dzieci w ławkach, w ostatniej widać śpiącego malca. Druga siostra tuli go w ramionach. Podręcznik rozłożony na pulpicie. Obok brat śpiący w ramionach Zofii. Dźwięk 100%. Muzyka: romska melodia tradycyjna Doina de jale grana na fletni pana.

Sekwencja 4 Ludmiła ma świeżym powietrzu. Uśmiechnięta Zofia na podwórku. Zbliżenie kręcącej się korby studni. Dziewczynki zaglądają do studni. Jedna z nich kręci korbką. Ujęcia dziewczynek nad studnią. Nalewają wody do wiader i niosą wiadra. Zbliżenie siekiery. Obok niej leży głowa kury. Za siekierą leży ciało kury, które jeszcze się rusza. Dziewczynki biegną wzdłuż domu. Wbiegają do środka. Jedna z dziewczynek rąbie siekierą drewno. Kobieta na podwórku myje w wiadrze naczynia. Kobieta w chustce na głowie skubie na podwórku kurę. Obok niej jedna z dziewczynek przygląda się temu. Przed wejściem do domu kobieta trzepie koc. Kobieta idzie wzdłuż płotu, wyrzuca coś. Dwójka dzieci bawi się przy samochodzie. Chłopczyk wsiada do środka. Dzieci zaglądają do środka samochodu. Chłopczyk kręci kierownicą. Dziewczynka otwiera drzwi do samochodu. Staruszek przygląda się. Trójka dzieci siedzi przy domu. Mężczyzna obserwuje konia na podwórzu. Grupa osób przygląda się zwierzęciu. Dźwięk kręcenia korbą studni. Muzyka: romska melodia tradycyjna Doina de jale grana na fletni pana.

Sekwencja 5 Chłopiec stoi w ławce. Mówi, że kiedy nauczycielka wyszła, to oni się bili zeszytami po głowie. W ławce stoi dziewczynka. Mówi, że ją biją. Ujęcie Zosi i Ludmiły w ławce. Dziewczynka stoi w ławce i mówi, że siostry piły wodę z kranu, a pani im powiedziała, żeby tak nie robiły, bo mogą się przeziębić. Zbliżenie twarzy Ludmiły. W ławce stoi chłopiec i opowiada, że pamięta, jak Lodzia zabrała mu jego gumkę. Zgłasza się dziewczynka. Wstaje. Mówi, że nie lubi Zosi i Lodzi dlatego, że chodzą do szkoły brudne. Portret jednej z sióstr. Inna dziewczynka opowiada, że jak szła do szkoły i zapytała Zosi, dlaczego nie chodzą do szkoły, to Zosia odpowiedziała, że ją boli gardło a Lodzię ucho, ale dziewczynka widziała, jak Lodzia się bawiła. Wstaje kolejna uczennica. Opowiada, że jak szła od babci, to widziała Zosię, którą zapytała, dlaczego nie chodzi do szkoły. W odpowiedzi Zosia nieładnie się wyraziła. Ujęcie Zosi i Ludmiły w ławce. Jeden z uczniów mówi, że dziewczynki nie chodziły prawie cały rok do szkoły. Nauczycielka pyta, czy rzeczywiście dziewczynki nie chodziły cały rok? Ujęcie dzieci w klasie. Zosia stoi. Nauczycielka pyta ją, jak długo nie było jej w szkole. Zosia odpowiada, że dwa tygodnie. Ludmiła wstaje. Mówi, że była chora. Nauczycielka dopytuje, czy przez cały ten czas dziewczynka chorowała. Ludmiła odpowiada, że leciała jej krew z nosa. Zosia stoi. Nauczycielka dopytuję ją, by szczerze opowiedziała, jak było naprawdę. Ujęcie stojącej Ludmiły. Nauczycielka pyta, czy cały czas leżała w łóżku. Dziewczynka odpowiada, że tak. Ujęcie dzieci w klasie. Dzieci zgłaszają się. Nauczycielka wskazuje, ile dzieci widziało Ludmiłę, jak się bawiła. Ludmiła stoi i się uśmiecha. Nauczycielka każe Ludmile wytłumaczyć się. Dziewczynka stoi w ławce i mówi. Uśmiecha się. Ujęcie stojącej w klasie Zosi. Zbliżenie twarzy Ludmiły. Dziewczynka uśmiecha się. Zosia stoi i coś mówi. Dźwięk 100%. Muzyka: romska melodia tradycyjna Doina de jale grana na fletni pana.

Sekwencja 6 Dom w planie ogólnym. Przed domem stoi koń. Muzyka: piosenka romska Doina de jale.

Tyłówka Napisy: 1.Scenariusz i reżyseria - Hamid Bensaid Zdjęcia Andrzej Półrolniczak 2. Opieka pedagogiczka Kazimierz Karabasz Adolf Forbert 3. Montaż Halina Gronek Dźwięk Tadeusz Pałczyński Kierownik grupy zdjęciowej Tadeusz Lubczyński

Słowa kluczowe:

DOM
DZIECI
KOŃ
LEKCJA
NAUCZYCIEL
ROMOWIE
SZKOŁA