Szczegóły materiału - Szkoła Filmowa w Łodzi

Co dalej

Informacje ogólne:

Identyfikator: co_dalej
Typ materiału: Etiuda dokumentalna
Rok produkcji: 1982
Długość materiału: 00:05:08
Nośnik wyjściowy: taśma 35mm
Kolor: czarno-biały
Dźwięk: udźwiękowiony
Uwagi

Prawa autorskie:

Właściciele:: PWSFTviT

Profil na Filmpolski.pl:

Opisy:

Film opowiada o młodej kobiecie, niebawem mającej zostać po raz pierwszy matką. Dzieli się ona swoimi wątpliwościami, dotyczącymi przede wszystkim relacji z mężem, który odizolował się od niej emocjonalnie.

Twórcy:

Sekwencje:

CZOŁÓWKA Plansza – białe tło, czarne litery: CO DALEJ. Muzyka (instrument strunowy).

SEKWENCJA 1 Na ścianie pokoju wisi reprodukcja obrazu „Madonna z zieloną poduszką” Andrei Solario, przedstawiającego Maryję karmiącą Jezusa, pod nim – mały krzyż. Obok obrazu znajduje się lampa w kształcie wazonu z tulipanami. Kolejne ujęcie: stół zastawiony imbrykiem i szklankami; krzesło przy stole jest puste, w tle zasłona i kawałek okna. Kamera panoramuje poziomo, ukazując najpierw ścianę, na której wisi zdjęcie bohaterki z mężem, następnie widać mały wazon ze sztucznymi kwiatami i dużą szmacianą lalkę, uszytą na podobieństwo czarnoskórego dziecka. Kamera zatrzymuje się na sylwetce bohaterki, szydełkującej na kanapie. Zbliżenie na porcelanową lalkę; w tle wazon z kwiatami. Statyczny kadr z szydełkującą bohaterką – w planie pełnym, z boku – widać teraz, że jest w zaawansowanej ciąży; obok niej leży na kanapie poduszka w kształcie głowy psa. W następnym ujęciu pojawiają się razem w kadrze bohaterka i starsza kobieta, prawdopodobnie matka dziewczyny. W rogu pokoju stoi telewizor, za stołem znajduje się dziecięcy wózek. Bohaterka podnosi ze stołu gazetę, starsza kobieta zabiera się za porządki w pokoju. Plan średni: wiszący na ścianie obraz, przedstawiający odpoczywające na piasku wielbłądy. Bohaterka składa dziecięce ubrania i układa je na kolanach – kamera oddala się od niej (widać wtedy też stół, telewizor i wózek dziecięcy). Plan średni: bohaterka siedzi przy kredensie, popija tabletkę wodą. Zbliżenie na półkę: stoją na niej zdjęcie ślubne, świece i ozdobne talerze. Monolog z offu: bohaterka mówi, że jest zadowolona z letniego terminu porodu. Uważa, że tak jest najlepiej ze względu na ciepło i łatwiej jej będzie wychować dziecko. Dodaje, że przygotowała się już do jego przyjęcia, choć z początku napotykała trudności. Tłumaczy, że czuje się nie najlepiej, gdyż najtrudniejszym miesiącem ciąży jest ten ostatni. Ma nadzieję, że mimo to wytrzyma i szczęśliwe urodzi. Przyznaje, że trochę się boi, ponieważ to jej pierwsze dziecko. Myśli jednak, że wszystko będzie w porządku. Niekiedy z offu – dźwięki strunowego instrumentu.

SEKWENCJA 2 Starsza kobieta kładzie talerz z jedzeniem na stole, przy którym siedzą bohaterka i jej mąż, po czym dosiada się do nich. Seria ujęć przedstawiających męża (z profilu, potem z frontu, finalnie ponownie z profilu), całkowicie pochłoniętego jedzeniem; bohaterka przygląda mu się od czasu do czasu. Monolog z offu: bohaterka mówi, że sytuacja w jej domu nie jest najlepsza. Choć żyje z mężem w zgodzie, ma z nim kłopoty: prawie nie bywa w domu, nie rozmawia z nią, nie interesuje się jej stanem i tym, co dzieje się w domu. Bohaterka czuje, że wszystko to jest mu obojętne. Nie wie, co myśli jej mąż i jak zapatruje się na fakt, że wkrótce zostanie ojcem. Zastanawia się, czy mąż się zmieni. Niekiedy z offu – dźwięki strunowego instrumentu.

SEKWENCJA 3 Odbicie w szklanych drzwiczkach szafki siedzącej przy stole rodziny (plan pełny, widok niewyraźny, lekko rozmyty). Off: słychać czołówkę wieczornego dziennika telewizyjnego. Mąż zapala papierosa. Zmiana ostrości – teraz wyraźniej widać zawartość szafki. Plan średni: telewizor, na którym stoją zdjęcie Jana Pawła II, wazon i mała lampka. Seria ujęć przedstawiających fragmenty dziennika telewizyjnego (temat braków zaopatrzeniowych) i półzbliżeń na oglądającego go męża, który sięga po plik banknotów i zaczyna je przeliczać. W dzienniku telewizyjnym mówi się o „ciekawostkach reglamentacyjnych” i województwie, które jest pod tym względem fenomenem w całej Polsce; trudno jest tam o zakup „nawet głupiej żyletki”. Aby coś kupić, w zamian trzeba oddać surowce wtórne – kilogram makulatury wart jest pięć złotych, nikt nie wie jednak, jak znaleźć punkt jej skupu.

SEKWENCJA 4 Półzbliżenie, z profilu: twarzy bohaterki leżącej w łóżku; w tle mąż wstający w bieliźnie z łóżka i wkładający spodnie. Mężczyzna odsuwa okienne zasłony, wpuszczając światło do pokoju; bohaterka odwraca głowę w jego stronę, gdy ten wychodzi z kadru. Plan średni: wiszące na ścianie zdjęcie bohaterki i jej męża. Półzbliżenie: w lustrze odbicie golącego twarz mężczyzny (kamera zza jego ramienia); przez chwilę widać w lustrze przechodzącą żonę (zerka w stronę męża). Filmowana zza pleców kobieta siedzi z powrotem w pokoju; na dalszym planie: wózek dziecięcy. Mąż kończy toaletę. Między półzbliżeniem i planem średnim: kobieta spogląda w stronę okna. Mąż poprawia przed lustrem wąsy. Plan amerykański: kobieta, ciągle w piżamie, patrzy w milczeniu w stronę okna. Wyciemnienie. Monolog z offu: bohaterka mówi, że mąż ma zamiar wyjechać za granicę, co oznacza, że nie będzie obecny, kiedy dziecko się urodzi. To dla niej duża przykrość; uważa, że każda kobieta na jej miejscu czułaby się tak samo. Martwi się, ponieważ okres po porodzie wydaje jej się najtrudniejszy – nie wie, jak poradzi sobie ze złym samopoczuciem i brakiem pomocy. Bohaterka nie wie nawet, na jak długo wyjeżdża mąż i kiedy wróci. Próbuje pogodzić się z tym, że będzie musiała poradzić sobie sama. Finał sekwencji: z offu – dźwięki strunowego instrumentu.

TYŁÓWKA Plansze (czarne napisy na białym tle): 1. REALIZACJA: A. MEZERREG; 2. ZDJĘCIA: J. MAZUR; 3. OPIEKA PEDAGOGICZNA: S. GRABOWSKI; 4. P.W.S.F.TiTv, 1981/82. Off: dźwięki strunowego instrumentu.

Słowa kluczowe:

ANDREA SOLARI - "MADONNA Z ZIELONĄ PODUSZKĄ"
CIĄŻA
DZIECKO
MACIERZYŃSTWO
MAŁŻEŃSTWO
MATKA
MĄŻ
PORÓD
RODZICIELSTWO
ŻONA